De avonturen van de loedermoeder

Aan de bedenker/uitvinder van billendoekjes: namens ons mama's reuze bedankt! Wat een uitvinding zijn die dingen zeg! Nooit gedacht dat zoiets op de kraamlijst een essentieel deel van mijn leven uit zou maken. Ik gebruik ze écht werkelijk overal voor! Of je nu die billen of de handen en gezichten van je kinderen ermee schoonmaakt, of je toilet, prullenbak of al die andere dingen.. Die dingen zijn onmisbaar in je leven. Geen zin om met lotion en rozenwater en watjes je make-up te verwijderen? Prima, pak gewoon een billendoekje. Heel milieuonvriendelijk die doekjes, beetje zoals de luiers. Maar toch sla ik liever een hele lading wasbare luiers in, dan dat ik die doekjes in mijn leven zou moeten missen. Wil je een kersverse mama dan ook heel blij maken? Maak geen luiertaart maar een billendoekjeskasteel ofzo! Gegarandeerd succes! Ehbo middel van de eeuw ook, als je degene zonder parfum en parabenen hebt dan, bij een bloedneus of net als gisteren in de speeltuin met mijn jongste,

Ken je dat? Je probeert iedere dag je peuter tussendoor te laten slapen, maar die batterijen willen maar niet op gaan. Dan komt er nog eens bij dat er een kindje komt spelen met je andere kind of je bent net die ene boodschap vergeten en moet weer terug naar de winkel waardoor dat middagslaapje er weer niet in gaat zitten. Onze jongste zit in die 'tussenfase'. Kan niet niet zonder dat middagslaapje eigenlijk maar kan gewoon de slaap niet vatten. Wel bij anderen hoor, zoals de gastouder, uiteraard. Maar thuis, en gelukkig dat niet alleen bij mij, lukt het gewoon niet. En echt ik heb iedereen al gehoord: gewoon blijven proberen, terug in bed zetten. Maar nee, ik doe het niet meer. Heb het een geruime tijd geprobeerd en geef nu gewoon op. Ja lekker makkelijk hè? Jazeker! Maar wat een rust zeg! Hetgeen wat wel gebeurd (en wat ik mij ook kan herinneren bij de oudste) is zo rond het avondeten dat ze dan juist in slaap vallen. Net ervoor of tijdens en vaak in de meest ongemakkelij

Oké deze loedermoeder laat zo nu en dan steekjes vallen in het huishouden zoals het bed niet opmaken in haar eigen slaapkamer. Oké deze moeder rookt één van de hooguit twee of drie sigaretten terwijl zij zwanger is i.p.v. het hele pakje wat ze per dag normaal wegrookte. Maar deze loedermoeder viel gisteren wel samen met haar twee jongens op de bank met kussens en dekens in slaap nadat ze haar jarige peuter vroeg of hij een mooi verjaardagsfeestje had gehad. Of hij het gezellig vond. Of hij zijn cadeautjes mooi vond en zijn verjaardagstaart. En weet je wat het antwoord was op al mijn vragen? Een grote knik "ja" terwijl zijn hartje al bijna sliep. Hij was versleten van de geweldige verjaardag die hij heeft gehad die wij hebben kunnen regelen voor hem terwijl wij het niet breed hebben omdat we onze schulden aan het afbetalen zijn beiden in schuldhulpverlening/bewindvoering.  Wij hebben een hel doorgemaakt aan gebeurtenissen. Trauma's met een hele boel ellende. Maar guess

Want zo word het genoemd als je een kort kapsel neemt als vrouw zijnde. Kort is het zeker. Of dat ik er pittiger door ben geworden of lijk?  You tell me! Wat ik wel zat word zijn die eeuwige vragen "Is je haar zo lang geweest?" (Voor mensen die mij pas kennen sinds ik kort haar heb)  Uh ja, dat zie je toch aan die foto waarop je reageert?  "Vond je het niet eng?" Uh, nee het is maar haar. Geen ingrijpende operatie die je je leven kan kosten. Het kan gewoon weer aangroeien als ik dat wil.  En dan aansluitend daarop, dé vraag die echt mijn spui gaten uitkomt: "Wanneer ga je het weer laten groeien?"  Hey, luister dan. Misschien wel helemaal niet meer! Waarom is het als vrouw zijnde zo ingrijpend iets als je je haren knipt zeg? Ik snap het echt niet. Geloof mij het heeft meer voordelen dan nadelen. Al helemaal als moeder. Geen haren meer in je gezicht met dagelijkse taken zoals het verschonen van een luier of het bereiden van het eten. Of het dan verplicht

In de jaren dat ik nu samen leef met twee zoons (met een derde op komst) heb ik veel geleerd over het zijn van een 'jongensmama'. Zoals de aspecten die je moeten leren accepteren aangezien dit echt jongenseigen is en dus nooit zal veranderen. Nee zelfs niet als ze volwassen zijn. Mijn man is het levende bewijs daarvan. Les 1: je zal nooit meer een schoon huis hebben. Ook al ben je nog zo netjes en ruim je ieder ding achter hen op. Maak je schoon als een gek. Er is altijd iets vies. Of het nu de jongens zelf zijn, de vloer, de bank, de muren, de spiegels of zelfs de hond. Er is altijd iets vies. Leer dit los te laten, zodat je ook nog een leven hebt naast schoonmaakster. Les 2: vechten/stoeien is een dagelijkse gang van zaken . Het zit nu eenmaal in het aart van het beestje. En beesten zijn het als het aankomt op vechten. Hoe vaak je ook schreeuwt dat ze moeten stoppen. Dit zullen ze hooguit een minuut (met een beetje geluk) volhouden, maar langer zeker niet. Grote jongens