De avonturen van de loedermoeder

Toen ik onze zoons naar de gastouder bracht van de week schaamde ik mij kapot! Dat onze oudste zoon (10 jaar) stiekem zijn telefoon had meegenomen, had ik wel verwacht. Eerlijk gezegd (helaas) niet de eerste keer. Maar dat onze 3 jarige zoon dezelfde plannen had als zijn grote broer.. Dát zag ik niet aankomen! Dat zet je toch weer aan het denken.. Is dan écht zo vaak? Eerlijk is eerlijk. Als het mij uitkomt stop ik ze achter hun mobiel. Zeker met die 3-jarige terrorist is die smartphone geen overbodige luxe! Maar toch, soms heb je gewoon door dat het steeds gemakkelijker en vaker gebeurd. Helemaal nu ik mijn handen vol heb aan hun baby broertje. "Ga maar even een filmpje kijken" zeg ik dan wetende dat ze dan even stil en op één plek blijven zitten (héél handig als je bijvoorbeeld aan het borstvoeden bent). Menig moeder heeft er wel wat over te zeggen en vind er wat van. Maar gelukkig mogen wij (loeder)moeders alles gewoon zelf bepalen. En deze loedermoeder gaat daarom o

Je kent het wel. Je wordt weer veel te laat wakker omdat je telkens op de snooze-knop blijft drukken. Hierdoor moet je gaan haasten en dan loopt alles in het honderd! Haastige spoed is zelden goed! Geen woord van gelogen.. Vanochtend kwam ik dus met geen vermogen mijn bed uit. Ik bleef maar snoozen en dacht bij mezelf och nog maar heel eventjes dat kan vast wel.  Nou niet dus! Ik liet van alles uit mijn handen vallen en niemand werkte natuurlijk mee. Veel te laat naar de gastouder, waar ik ook nog onze jongste zoon borstvoeding moest geven. Netjes zette ik de tassen van de jongens neer, voedde mijn baby en haalde de bevroren borstvoeding uit mijn tas om in de koelkast te zetten bij de gastouder. Even ter informatie: in diezelfde tas zit mijn eten maar ook de flessenwarmer met fles. Onthou dit even. Nou keurig binnen de tijd gedaan allemaal. Dat ging ik zeker nog wel halen, op tijd op mijn werk! Gelukkig! Dacht ik.. Inderdaad op tijd aangekomen. Alles gereed, koeltasje voor de b

Je kent het wel. Je dreumes,peuter, kleuter en ja soms zelfs tiener wilt niet eten in de ochtend of niet wat jij voorschotelt. Bij onze oudste zoon ging ik die ontbijtstrijd nog aan, maar toen ik bezig was die strijd aan te gaan bij onze middelste zoon dacht ik bij mezelf waar ben ik nu allemaal mee bezig?  Je bent je halve ochtend kwijt aan een strijd die je (in mijn geval) peuter tóch uiteindelijk wint om vervolgens zelf niet aan je ontbijt toe te komen. Schotelde ik een boterham voor, wilde hij een appel of andersom. Mijn tiener deed tachtig jaar over zijn boterham  smeren in de ochtend en vervolgens weer tachtig jaar om deze te verorberen. Ik was het zat! Ik gooide het roer om en vroeg aan henzelf wat ze wilden ontbijten. De peuter wilt tegenwoordig een stuk fruit in de ochtend. Je moet dan wel keuzes aanbieden anders beginnen ze natuurlijk dat ze snoep, koek of in mijn geval chocolade in de ochtend willen. Lerendewijs óók achter gekomen!  Bedank mij later maar voor de tip die