De avonturen van de loedermoeder

Ik ben er helemaal klaar mee. Met deze wereld, dit land, de regels, Corona en weet je? Heel 2020. Ik heb het gehad! Ik wil het liefst gewoon een dikke winterslaap gaan houden en dan mogen jullie mij ergens in 2021 wakker maken als de lente weer aanbreekt. Dit had een geweldig jaar moeten worden voor mij, voor ons. In ieder geval stukken beter dan al die jaren hiervoor. Het leek onmogelijk na alles wat wij al hebben moeten doorstaan, maar blijkbaar kan het dus nog wél véél erger. Ik heb dit jaar het hoofdstuk schuldhulpverlening af mogen sluiten, althans dat dacht ik. Niks is minder waar.  Mijn man zit nog onder bewindvoering. Zijn en mijn schulden/financiën hebben we gelukkig gescheiden gehouden i.v.m. dat hij een eigen bedrijf had. Ik ben toch wel blij dat ondanks alle mensen die hierop tegen waren (i.v.m. de hoge kosten voor gerechtelijke papieren en de kosten voor de bruiloft) we dit tóch hebben doorgezet. Anders hadden we nu nóg verder in de shit gezeten. Maar ondanks dat hij onder

Dank U Sinterklaasje! Vanochtend zat er dan (eindelijk - volgens Jason; die gast is er pas net!) een cadeautje in de schoen en niet wat lekkers. Ondankbare loeders! Haha! Ah nee hoor, ik was zelf als kind ook zo'n verwend nest rond de feestdagen. Nadat ik de waarheid ontdekte van de Goedheiligman (of zal ik eerder zeggen Goedheiligvrouw..) ben ik moeders zo veel meer gaan waarderen! Wat een kracht hebben wij zeg! Wow! Ondanks alle tegenslagen krijgen wij het toch maar mooi weer elke keer voor elkaar! Maar even wat anders hè.. Ik weet niet hoe het met de rest van jullie moeders zit, maar die wintertijd bevalt mij niet zoveel als ik dacht. Ik dacht hè lekker want terror baby is i.p.v. vijf uur in de ochtend om zes uur wakker. Dat is ook wel zo, maar meneer denkt ook meteen 's nachts dat het feest is. Midden in de nacht rond een uurtje of drie denkt meneer al van 'hey maar we kunnen er nu ook wel uit toch?' om vervolgens als we aan onze boterham zitten rond zeven uur in te

Niemand zo goudeerlijk als een kleuter! Sommigen van jullie die mijn volgen op Instagram of persoonlijk kennen kennen dit verhaal al. Maar voor de blogvolgers en gewoon omdat ik nog veel meer leuks (en helaas ook minder leuks) te vertellen heb over mijn goudeerlijke kleuter, ga ik er een blogje over schrijven of nou ja, typen. Tyler (mijn kleuter) zijn juf gaat per januari weg en nu willen ze dat ik een blad met hem invul. Even hè.. Om hier een beeld bij te vormen voor je. Hij is 4 jaar, kent deze juf nu twee maanden en heeft een aandachtsspanne van 0,0. Afijn. Ik zijn gegevens ingevuld en nu naar de vragen/invulstukjes. Het eerste wat er dan staat: "Ik vind de juf lief als ze.." en dan moet je uiteraard iets invullen wanneer hij de juf lief vind. Sowieso begreep hij er geen snars van. Hij keek mij aan alsof hij water zag branden. Nou ja, even op een andere manier proberen. "Wanneer vind je de juf lief?". En dan zijn antwoord.. Komt ie hè! Ga alvast op de wc zitten