Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit april, 2022 tonen

Slaap (niet) lekker deel 2

Nachtrust is niet iets voor ouders, iets voor mama's, geloof ik. Of nou ja in ieder geval niet voor deze mama. In een huis met (mogelijk meerdere) ADHD-ers, is slapen iets wat een uitdaging is geworden. Twee jaar lang is het al een strijd met onze Marvel door te laten slapen en die strijd hebben we nog steeds niet helemaal gewonnen. Of we die strijd ooit nog gaan winnen? Ik betwijfel het.  Ik hoor de woorden nog nagalmen: "Hij gaat echt vanzelf wel een keer doorslapen". Maar is dat wel zo? Als ik naar zijn vader kijk, ben ik namelijk bang van niet. Hij heeft slaapproblemen. Of nou ja, in ieder geval als zijn gedachten alle kanten op gaan of als hij een keer van zijn patroon is afgeweken. Ik heb zo'n flauw vermoeden dat dit ook het geval is bij die miniversie van hem.  Inbakeren, een verzwaarde slaapzak, white noise, in eigen bedje leggen en zelfs het eten van een banaan voor het slapen, niets mocht eigenlijk echt baten. Totdat er een bepaald ritme ontstond in de manie

Stempel, label, etiket.

Op het schoolplein overhoor ik een gesprek van een moeder die op het matje is geroepen door school. Een ieder zou zich opgelucht voelen om te horen dat het niet zijn of haar kind is, maar niet deze mevrouw hier. Nee deze mevrouw zou dit als het reddende middel zien. Hetgeen wat de hulpverleners, school en doktoren over die streep halen om onze Tyler te laten testen. "Tyler heeft een terugval." "We laten hem maar een extra jaartje kleuteren" "Misschien is het maar beter om een zwempauze in te lassen". "Hij is nog te jong". "Hij is nog te speels". "Het hoort ook wel bij de leeftijd". Uiteraard snap ik die bevindingen wel, want ja je wilt het beestje niet te snel een naampje geven. Maar ja, het beestje heeft een naampje nodig om de juiste hulp te krijgen. Cognitieve gedragstherapie bijvoorbeeld dat zou al een wereld van verschil maken. Maar ja, dat is alleen voor kindjes met een "stempeltje". Een stempel die hij dus met