Hij vind het geweldig al die schoenen in perfecte rijen naast elkaar. Is sociaal-emotioneel jong en praat over zichzelf in de derde persoon. Hij kent geen angst voor echt gevaar; klimt bijvoorbeeld zo op het dak met zijn paard. Wilt voortdurend over hetzelfde onderwerp praten (lees: zichzelf). Is meer dan normaal gehecht aan dezelfde onderwerpen (zijn staf en boek) en vertoond opvallende steriotypende bewegingen. Is sterk gehecht aan rituelen. Reageert niet op knuffelen; ondergaat het passief. Eigenlijk is Sinterklaas gewoon autistisch. Nee grapje natuurlijk! Gelukkig weten we inmiddels dat autisme helemaal niet zo stereotyperend is. Maar wat geen leugen is, is dat deze periode voor kinderen met autisme nog net even iets spannender kan zijn. De spanning van het onbekende dat is nu net juist wat je met autisme vaak niet (echt goed) kan hebben. Deze kinderen willen duidelijkheid, weten waar ze aan toe zijn. Maar hoe kan je dit nu voor elkaar krijgen in zo'n onrustige tijd? Een aftel
"Een loedermoeder is een imperfecte moeder die af en toe het huishouden en de verzorging van de kinderen laat versloffen. Een loedermoeder is per definitie geen slechte moeder, maar een moeder die op sommige momenten een steekje laat vallen." Bron: www.ensie.nl