Nooit gedacht ooit zovaak en zoveel een schuldgevoel te kunnen hebben en dat desondanks dat je eigenlijk diep van binnen weet dat je niet schuldig bent. Vanaf het eerste moment als moeder was alles nieuw. Ik praat nu over 9 jaar geleden. Ik was pas 20 jaar en had al een klein mini-mensje om voor te zorgen. Alhoewel ik al mijn liefde, tijd en energie in dat ventje heb gestoken, voel ik mij nog steeds schuldig dat ik niet eerst een huisje had gezocht en een vaste baan had gezocht. Dom eigenlijk want nu heb ik een vaste baan en een huisje en zijn er weer andere zaken waar ik mij schuldig om voel. Bij onze tweede voelde ik mij weer schuldig tegenover de oudste omdat ik met de tweede gewoon veel meer wist. De borstvoeding heb ik veel langer volgehouden bij hem, ik gaf hem verse hapjes in plaats van potjes voeding. Ik droeg hem op de juiste manier. Nu hij een peuter is voel ik mij weer schuldig dat ik zo weinig met hem doet, omdat ik gewoonweg minder tijd en energie heb dan bij zijn gr
"Een loedermoeder is een imperfecte moeder die af en toe het huishouden en de verzorging van de kinderen laat versloffen. Een loedermoeder is per definitie geen slechte moeder, maar een moeder die op sommige momenten een steekje laat vallen." Bron: www.ensie.nl