Het is 8 uur in de ochtend en het voelt alsof ik al een marathon heb gelopen. Vannacht begon het geheel om 1 uur 's nachts al. Ik verschoonde onze pasgeboren baby zoon en legde hem aan voor de borstvoeding. Heel sereen en ontspannend. Zo begon het althans. Hij sliep eindelijk en was voldaan. Prima, kon mama nog even wat gaan drinken en pogen verder te slapen. Nou mooi niet! Tot zeker vier uur in de ochtend ben ik in de weer geweest met hem, zijn bedje en zijn aankleedkussen te verschonen, hem te voeden en te kalmeren. Uiteindelijk zover gekregen, maar toen had ik nog twee uurtjes slaap voordat ik er weer uit mocht om onze tiener uit bed te roepen en dan ben je weer klaar wakker. Vind het zo knap dat manlief gewoon prinsheerlijk door het geheel heen heeft geslapen. Zo knap, ik ben jaloers! Vervolgens ga ik iedere ochtend een strijd aan met mijn ADHD-er/autistische puber om zich gereed te maken voor school. Dit is en blijft een gedoe. Ondanks het vaste ritme, die hij oh zo nodig
"Een loedermoeder is een imperfecte moeder die af en toe het huishouden en de verzorging van de kinderen laat versloffen. Een loedermoeder is per definitie geen slechte moeder, maar een moeder die op sommige momenten een steekje laat vallen." Bron: www.ensie.nl