Daar is hij dan eindelijk, mijn eerste werkdag na mijn zwangerschapsverlof van maar liefst 22 weken (leuk als je nog zoveel vakantieuren over hebt en je spruit besluit bijna 2 weken later te komen)! Menig moeder verklaard mij voor gek, maar man wat ben ik eraan toe om weer te werken! De moeders die zeggen "ik heb geen kinderen genomen om ze naar de opvang te brengen": je bent toch ook niet getrouwd om 24/7 met je man door te brengen?! Ik niet hoor!
Opgesloten met een peuter terwijl je lichamelijk bijna niks meer kan om vervolgens met diezelfde peuter en een baby opgesloten te zitten in huis waar maar geen eind komt aan het huishouden en dat wassen. Oh help dat wassen! Wat ben ik blij dat ik weer wasdagen heb in plaats van gewoon was.
Gewoon weer contact met de buitenwereld en ook je eigen persoon zijn, is zó fijn! Even niet alleen maar mama en huisvrouw zijn. Ook eens met andere volwassenen te praten dan alleen met je kinderen. Nou deze mama is blij dat ze weer aan het werk kan!
Opgesloten met een peuter terwijl je lichamelijk bijna niks meer kan om vervolgens met diezelfde peuter en een baby opgesloten te zitten in huis waar maar geen eind komt aan het huishouden en dat wassen. Oh help dat wassen! Wat ben ik blij dat ik weer wasdagen heb in plaats van gewoon was.
Gewoon weer contact met de buitenwereld en ook je eigen persoon zijn, is zó fijn! Even niet alleen maar mama en huisvrouw zijn. Ook eens met andere volwassenen te praten dan alleen met je kinderen. Nou deze mama is blij dat ze weer aan het werk kan!
Reacties
Een reactie posten