Doorgaan naar hoofdcontent

Als jullie toch eens wisten..

Hoe het er "achter de schermen" uit ziet. Hoe het buiten al die Instagram-waardige filmpjes en foto's werkelijk aan toe ging in ons huis. "Ik zou willen dat wij.." "Hoe doe je dat toch?". Doe ik dan wat goed? Het voelt meer alsof ik werk voor een calamiteiten afdeling dan dat ik wat onder controle heb. Bijna dagelijks heb ik wel iets van een instortmoment waarbij alle prikkels van iedereen bovenop mijn eigen prikkels  worden gegooid op één grote hoop. Zo van alsjeblieft, dit is nu van jou en zoek het allemaal maar uit! 

Tijdens het eerste kennismakings-/aviesgesprek met kinderopvoedcoach Antje kwam ik erachter dat ik het helemaal nog niet zo verkeerd doe en dat er super handige tips zijn die kunnen bijdragen aan zoveel meer rust (vooral voor mezelf). Enkel door op momenten van overprikkeling gewoon even weg te lopen bijvoorbeeld en even alleen op mijn ademhaling te letten. Zo loop ik er ook enorm tegenaan als er ruzie tussen die van 7 jaar en die van 3 jaar ontstaat omdat er eentje zich ineens mengt in het spel van de ander. Je kan er dan als moeder altijd maar eentje gelukkig maken. Maar dat is helemaal niet zo! 

Dit is overigens niet alleen thuis zo, maar in heel veel situaties. Juist omdat ik goed weet hoe met crisissituaties om te gaan vermoed ik. Als je niet anders gewend bent, wordt dat een automatisme. En mensen zien dit in en willen van die vaardigheid gebruik (of misbruik) maken. Alhoewel het in andere situaties mij over het algemeen beter af gaat. Dit zal wel te maken hebben met het feit dat ik met hun niet iedere dag zit opgescheept en dat je je thuis nu eenmaal meer op jw gemak voelt. Je kan thuis gewoon zijn wie je bent. Althans, dat is wel de bedoeling.

Ik heb nu de tools om weer net even iets beter met deze situaties om te gaan. Men zegt vaak: "En dat noemt zichzelf loedermoeder!". Maar zo voel ik mij toch echt wel vaak hoor! Net even de plank mis te slaan met alles wat een moeder "hoort" te doen. Maar daar gaat het al mis eigenlijk. Zo'n onrealistisch verwachtingsbeeld van jezelf te hebben. Ook moeders maken fouten. En ook al heb ik deze handige tips gekregen, zal ik heus nog wel eens die fouten blijven maken of juist weer nieuwe fouten. En ik denk dat dat het ook is. Zolang je jezelf altijd probeert te verbeteren als moeder, doe je het sowieso al goed. 

En als je dan met je kinderen na een super leuk verjaardagsfeest sta te dansen in de regen om half 12 's nachts met je kinderen terwijl iedereen giert van het lachen en eentje heerlijk ligt te slapen in de kinderwagen, besef je.. Eigenlijk doe ik het inderdaad zo slecht nog niet. 




Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er