Je kent het wel. Je wordt weer veel te laat wakker omdat je telkens op de snooze-knop blijft drukken. Hierdoor moet je gaan haasten en dan loopt alles in het honderd! Haastige spoed is zelden goed! Geen woord van gelogen..
Vanochtend kwam ik dus met geen vermogen mijn bed uit. Ik bleef maar snoozen en dacht bij mezelf och nog maar heel eventjes dat kan vast wel. Nou niet dus! Ik liet van alles uit mijn handen vallen en niemand werkte natuurlijk mee. Veel te laat naar de gastouder, waar ik ook nog onze jongste zoon borstvoeding moest geven.
Netjes zette ik de tassen van de jongens neer, voedde mijn baby en haalde de bevroren borstvoeding uit mijn tas om in de koelkast te zetten bij de gastouder. Even ter informatie: in diezelfde tas zit mijn eten maar ook de flessenwarmer met fles. Onthou dit even.
Nou keurig binnen de tijd gedaan allemaal. Dat ging ik zeker nog wel halen, op tijd op mijn werk! Gelukkig! Dacht ik..
Inderdaad op tijd aangekomen. Alles gereed, koeltasje voor de borstvoeding in de koelkast en toen.. zag ik de flessenwarmer met fles nog in mijn tas. Dit meen je niet?!
Snel maar even de gastouder berichten. Gelukkig had die nog wel een flesje liggen en kan het ook met een pannetje warm water, maar wat dom zeg! Helemaal gezien die flessenwarmer uit dezelfde tas als de bevroren borstvoeding kwam, weet je nog?!
Ugh, nou ja gelukkig was het opgelost en hup weer vrolijk verder. Bak koffie en hup aan de slag!
Ergens in de loop van de dag zag ik dacht mijn telefoon gevaarlijk leeg aan het raken was. Even aan de oplader doen, dacht ik. Maar nee natuurlijk niet! Die zat in een andere tas omdat ik pas geleden mijn telefoon in de lader op mijn werk vergeten was. Echt soms denk ik als mijn hoofd niet vast zou zitten, ik die ook nog zou vergeten!
Was dat even flink balen! Snel maar de gastouder, mijn moeder en man op de hoogte gebracht. Want ja, als er wat is.. Moet je wel bereikbaar zijn. Nou ja dat gedaan en maar in de hoge spaarstand gezet. Geen ramp verder. Maar jeetje wát is dat saai zo alleen in je pauze borstkolven zonder je telefoon! Man man man!
Nou nu ben ik eindelijk thuis, kinderen nog bij mijn ouders. Manlief even drankje doen op de zaak. Oh ja! Geen avondeten! En geen pasje. Die heeft hij! Helemaal geen rekening mee gehouden. Gelukkig lag er nog een maaltijd in de vriezer! Pff, nou ben blij dat het er weer allemaal bijna opzit, deze dag! Ben er helemaal klaar mee!
Vanochtend kwam ik dus met geen vermogen mijn bed uit. Ik bleef maar snoozen en dacht bij mezelf och nog maar heel eventjes dat kan vast wel. Nou niet dus! Ik liet van alles uit mijn handen vallen en niemand werkte natuurlijk mee. Veel te laat naar de gastouder, waar ik ook nog onze jongste zoon borstvoeding moest geven.
Netjes zette ik de tassen van de jongens neer, voedde mijn baby en haalde de bevroren borstvoeding uit mijn tas om in de koelkast te zetten bij de gastouder. Even ter informatie: in diezelfde tas zit mijn eten maar ook de flessenwarmer met fles. Onthou dit even.
Nou keurig binnen de tijd gedaan allemaal. Dat ging ik zeker nog wel halen, op tijd op mijn werk! Gelukkig! Dacht ik..
Inderdaad op tijd aangekomen. Alles gereed, koeltasje voor de borstvoeding in de koelkast en toen.. zag ik de flessenwarmer met fles nog in mijn tas. Dit meen je niet?!
Snel maar even de gastouder berichten. Gelukkig had die nog wel een flesje liggen en kan het ook met een pannetje warm water, maar wat dom zeg! Helemaal gezien die flessenwarmer uit dezelfde tas als de bevroren borstvoeding kwam, weet je nog?!
Ugh, nou ja gelukkig was het opgelost en hup weer vrolijk verder. Bak koffie en hup aan de slag!
Ergens in de loop van de dag zag ik dacht mijn telefoon gevaarlijk leeg aan het raken was. Even aan de oplader doen, dacht ik. Maar nee natuurlijk niet! Die zat in een andere tas omdat ik pas geleden mijn telefoon in de lader op mijn werk vergeten was. Echt soms denk ik als mijn hoofd niet vast zou zitten, ik die ook nog zou vergeten!
Was dat even flink balen! Snel maar de gastouder, mijn moeder en man op de hoogte gebracht. Want ja, als er wat is.. Moet je wel bereikbaar zijn. Nou ja dat gedaan en maar in de hoge spaarstand gezet. Geen ramp verder. Maar jeetje wát is dat saai zo alleen in je pauze borstkolven zonder je telefoon! Man man man!
Nou nu ben ik eindelijk thuis, kinderen nog bij mijn ouders. Manlief even drankje doen op de zaak. Oh ja! Geen avondeten! En geen pasje. Die heeft hij! Helemaal geen rekening mee gehouden. Gelukkig lag er nog een maaltijd in de vriezer! Pff, nou ben blij dat het er weer allemaal bijna opzit, deze dag! Ben er helemaal klaar mee!
 |
| Een foto, die ik vanochtend al wilde delen, van onze jongste zoon, maar welke ik dus niet kon delen! Wat gaat die tijd toch hard! Denk dat ik daar zo van slag van ben! |
Reacties
Een reactie posten