Doorgaan naar hoofdcontent

De avonturen van de oververmoeide loedermoeder

Deze (loeder)moeder is moe, kapot, kan niet meer! En ik weet het.. "We hebben allemaal hetzelfde probleem" en "We zitten allemaal in hetzelfde schuitje". Maar toch, deze mama moet even klagen. Waar ik menig moeder voorbij zie komen met berichten dat ze het wel lekker vinden om thuis te zitten. Lekker te werken in hun pyjama. Denk ik bij mezelf: wanneer houdt deze nachtmerrie eens op?! Het huis is een grotere rotzooi dan dat het normaal al was en de kinderen luisteren nog slechter dan voorheen. Ik zie berichten voorbij komen dat mensen nu aan dingen toekomen waar ze normaal geen tijd voor hadden terwijl ik amper mijn reguliere huishoudelijke taken onder controle kan krijgen omdat het dweilen is met de kraan open!

Normaal was lekker op social media scrollen ontspanning voor mij, net als mijn werk als verkoopmedewerker. Maar nu.. Nu gaat er op social media niks anders meer rond dan informatie over Corona. Op mijn werk speel ik meer voor politie-agente en schoonmaakster, dan dat ik mijn werk als verkoopmedewerkster uit kan voeren met een beetje plezier.

Dan als ik dan vrij ben van mijn werk, gaat het werk thuis ook weer door. Als juf en als politie-agente. Want ja, op de één of andere magische manier luisteren mijn kinderen nu extra slecht. Nou ja magisch... Ze missen hun structuur (die mijn ADHD-er/autistische tiener ontzettend hard nodig heeft en mijn hyperactieve peuter ook)! Mijn man (ook met ADHD en PTSS) is zijn baan kwijt en wie mag alles en iedereen opvangen? Juist ja, ik dus!

En het lukt me wel, enigszins met mijn PTSS erbij.. Maar het kost mij ontzettend veel moeite en straks.. Als alles voorbij is.. Kan ik je voorspellen dat deze dame weer een burn-out heeft. En menig ander moeder ook gok ik zo. Want wat vraagt deze situatie veel van je als moeder. Helemaal als je kindjes hebt die "speciaal" zijn en/of jijzelf ook met problemen kampt. Maar je mag niet klagen hoor, want 'iedereen heeft hetzelfde probleem'.

Nou zal ik je eens wat vertellen? Niet iedereen heeft hetzelfde probleem. Sommigen moeten wél werken en kunnen niet de hele dag in hun pyjama rondlopen. Sommigen hebben nu kindjes met ADHD, PDDNOS, autisme, een geestelijke of lichamelijke handicap in huis nu 24/7 en moeten naast dit geheel ook nog eens thuiswerken! Nee, niet iedereen heeft precies dezelfde situatie en niet voor iedereen is het even gemakkelijk. Of juist even ongemakkelijk. En ja je mag gewoon klagen hoor (loeder)moeder! Klaag maar gewoon lekker even! Laat het er maar even allemaal uit in de comments hieronder! En iedereen die commentaar levert dat je niet zo moet zeuren en dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten? Die berichten gooien we er allemaal uit. Even ben je als individu aan het reageren en mag je alles eruit gooien wat jij voelt, denkt of vind (van je EIGEN situatie)! En ik.. Ik ben KAPOT! En ik ben het zat!




Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er