Doorgaan naar hoofdcontent

Sneeuw

"Waarom schrijf je geen blog meer?" is een vraag die ik kreeg. Omdat het even nergens anders over kan gaan dan Corona en ik hoe dan ook als ik een blog schrijf, het er toch over moet hebben. Net als nu. En ik daar niet aan wilde geloven. 

Ik heb een andere mening over de aanpak tijdens deze 'crisis' en iedereen die het daar niet mee eens is gaat daar stug tegenin. Ik duw toch ook niet mijn mening in jullie strot? Ik deel wel dingen inderdaad, maar weet je.. Er is een knop (op je telefoon) waar je mij mee kan ontvolgen. Voor sommigen heb ik dit zelf al gedaan. Net zo gemakkelijk. Ik deel enkel mijn mening. Wat jullie ermee doen, moeten jullie zelf weten. Maar jullie mening door mijn strot duwen of mij zeggen hoe ik mijn leven moet leven (omdat "iedereen dat nu zo moet doen") nee sorry daar pas ik voor. 

Maar wat is nu het moraal van het verhaal? Laat elkaar lekker elkaar zijn, een eigen mening hebben, een eigen manier van leven en probeer nog het beste van je leven te maken nu het nog kan. Zoals deze prachtige quote die ik tegen kwam mooi verwoord: 'Je kan ervoor kiezen om geen vreugde in de sneeuw te vinden, maar als je dat doet, heb je nog steeds dezelfde hoeveelheid sneeuw in je leven en geen vreugde'. Ik vind vreugde in de sneeuw (ofwel: Corona). Ben niet alleen daarmee bezig maar met zoveel andere (wel mooie positieve) dingen. Ben eindelijk van mijn schulden af, ben bezig met mijn rijbewijs en kijk uit naar de eerste verjaardag van onze kleinste (b)engel, de rest van de verjaardagen, Halloween, Sinterklaas en Kerst. Ik laat de sneeuw die pret niet bederven. Beter nog, ik maak gebruik van de sneeuw door alles lekker groots thuis te gaan vieren en te genieten van het belangrijkste in mijn leven: mijn gezin. Één voordeel aan deze sneeuw: we hebben wél weer meer leren genieten van het leven thuis. Binnenshuis. Always look on the bright side of life toch? Dat is nu niet veel anders.

Ik ben druk bezig met van alles regelen voor alle verjaardagen en feestdagen. Aan het focussen om mijn geldzaken op orde te krijgen nu ik eindelijk weer zelf de controle heb en druk bezig met mijn rijbewijs halen. Daarnaast ook bezig in huis met het opknappen van ons huis. Dus mocht je denken, waarom zie ik geen nieuwe blog of hoor ik zo weinig van haar? Ik ben aan het genieten. Aan het genieten in de sneeuw.

Fotografie door Hugo Janssen


Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er