Klaar mee!

Ik ben er helemaal klaar mee. Met deze wereld, dit land, de regels, Corona en weet je? Heel 2020. Ik heb het gehad! Ik wil het liefst gewoon een dikke winterslaap gaan houden en dan mogen jullie mij ergens in 2021 wakker maken als de lente weer aanbreekt.

Dit had een geweldig jaar moeten worden voor mij, voor ons. In ieder geval stukken beter dan al die jaren hiervoor. Het leek onmogelijk na alles wat wij al hebben moeten doorstaan, maar blijkbaar kan het dus nog wél véél erger. Ik heb dit jaar het hoofdstuk schuldhulpverlening af mogen sluiten, althans dat dacht ik. Niks is minder waar. 

Mijn man zit nog onder bewindvoering. Zijn en mijn schulden/financiën hebben we gelukkig gescheiden gehouden i.v.m. dat hij een eigen bedrijf had. Ik ben toch wel blij dat ondanks alle mensen die hierop tegen waren (i.v.m. de hoge kosten voor gerechtelijke papieren en de kosten voor de bruiloft) we dit tóch hebben doorgezet. Anders hadden we nu nóg verder in de shit gezeten. Maar ondanks dat hij onder bewindvoering zit, zag het er tóch rooskleuriger uit dat ik van al mijn schulden af was dit jaar. 

Nu ik uit de schuldhulpverlening ben, heb ik al twee hoge rekeningen gehad die zij dus niet afgelost hebben. Daarbij dacht ik goed te doen aan één dag minder kinderopvang en kon mijn moeder gelukkig één dag minder werken om dit te realiseren. Nogmaals, niks is minder waar. Nu heb ik de maanden november en december geen recht meer op kinderopvangtoeslag omdat ik over het hele jaar al genoeg ontvangen heb. Dus weer.. Financiële problemen terwijl je denkt een goede beslissing te nemen. 

Door Corona heb ik meer kinderopvang op moeten nemen waardoor ik een halve maand achter loop. En nu waarschijnlijk nog verder ga achter lopen. Nogmaals vergeet die twee hoge rekeningen niet. Daarbij komt ook nog dat onze oudste zoon een bril nodig heeft, wat (hou je vast) ook nog eens 317 euro kost. 

Nou dat is alleen financieel. Daarnaast heb ik nog steeds een man met PTSS, welke met zijn ADHD echt totaal geen goede combinatie is. Dan door alle Corona bullshit is zijn geestelijke zorg zo vertraagd dat dat ook nog op zich laat wachten en ik mijn man langzaamaan ook steeds verder achter zie gaan. Dit terwijl ik eindelijk zelf "genezen" ben van mijn PTSS. 

Dan werk ik nog in de detailhandel, waar ondanks alle "maatregelen" je gewoon merkt dat het drukker is dan ooit. Iedere dag weer een strijd aan moet gaan met klanten i.v.m. diezelfde maatregelen terwijl ergens in een ziekenhuis in Groningen en een ziekenhuis in Goes mijn schoonvader en tante aan het vechten zijn voor hun leven aan de kunstmatige beademing en in een kunstmatige coma!

En dit alles rond de feestdagen, rond mijn verjaardag, rond mijn man's en zoons verjaardag. Iedere dag moet ik met een (mond)kapje oplopen die geen enkel zichtbaar effect geeft terwijl bijna iedereen hierdoor niet de afstand bewaard. Iets wat veel belangrijker is in mijn ogen. Ik bedoel je hebt niet ineens superkrachten als je een mondkapje op hebt. Dat terzijde. Ondanks dat ik (schoon)familie heb die slecht ligt met deze ziekte, ben ik nog steeds van mening dat het leven door gaat. Dat je moet leven en iedere dag moet genieten van dat leven. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik doe dat nu echt totaal niet. Alles wat maar tegen kan zitten, zit tegen. Ik probeer dan nog een beetje te genieten van mijn kinderen want daarin ben ik wel heel rijk. En dat doe ik ook zeker. Maar zelfs dat kost moeite nu. Omdat ook zij last hebben van deze angst stress status waarin iedereen nu leeft. Is het nu gewoon een keer klaar? Gaan we nu even massaal weer even verdomme normaal doen?! Want ik ben er HELEMAAL KLAAR MEE! 

Zo dat was even mijn speech van vanavond. Iemand nog vragen? Zo ja, pech. Ik heb geen antwoorden. Ik ben op. Ik ben klaar. Weltrusten!

Quote van RUMAG (www.rumag.nl)