Doorgaan naar hoofdcontent

Gebruiksaanwijzing

Moet je nagaan dat je al jaren (in mijn geval 31 jaar) op zoek bent naar een gebruiksaanwijzing voor bijv. je wasmachine (even na te gaan dat je die gebruiksaanwijzing écht nodig hebt). Je wast al jaren zonder en iedere keer komt de kleding er verkeerd uit. Of het is kleiner geworden, of verkleurd of het is te nat. Mensen die de gebruiksaanwijzing wel hebben (of hem simpelweg niet nodig hebben) zie je om je heen en hun was komt er allemaal "gewoon" uit. Droog, de juiste maat en niet verkleurd. Maar als je vervolgens om hun gebruiksaanwijzing vraagt, krijg je die in één of andere buitenlandse taal. 

Als je eenmaal hebt uitgevonden welke taal het is, probeer je via Google Translate alles te vertalen, maar de zinnen die hij ervan maakt kloppen niet helemaal. Nou zo. Zo ervaar ik het dagelijks leven na mijn diagnose. Ik begrijp nog steeds geen snars van de wereld, maar ik hoef in ieder geval niet meer te doen alsof ik die gebruiksaanwijzing wél heb. 

Ik bleef namelijk maar de vraag krijgen wat nu eigenlijk het doel was waarom ik mijn diagnose heb laten doen. Nou daarom dus! Ik ben er klaar mee om te doen alsof. Het acteren zoals ik al eerder heb aangegeven lukte mij sowieso al amper meer en iedere keer ging ik er aan onderuit. Ik heb een hele lange tijd in een depressie gezet met een flinke burnout als oorzaak daarvan. En dat moest een keer afgelopen zijn! 

Inmiddels zijn mijn EMDR sessies achter de rug en ben ik aangemeld voor coaching bij mijn autisme. Ook gaf de diagnose mij nog meer kijk op mijn huidige werk en hoe dit mij dus iedere dag enorm overprikkeld heeft al 10 jaar lang! Dus tijd voor een nieuwe uitdaging en gelukkig heb ik die gevonden! Vandaag begint deze mevrouw namelijk als klantenservice medewerker voor Eneco! 

Geen hele winkel vol meer met mensen iedere (werk)dag met miljoenen geluiden en elke dag maar die overprikkeling verbergen door mijn masker op te zetten! Heerlijk! Die gebruiksaanwijzing heb ik helaas nog niet gevonden en zal ik wellicht nooit helemaal vinden, maar wellicht dat ik binnenkort door de coaching wel delen beter kan begrijpen. 


Fotografie: www.avdlinden.nl 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er