Doorgaan naar hoofdcontent

Autistische Sinterklaas

Hij vind het geweldig al die schoenen in perfecte rijen naast elkaar. Is sociaal-emotioneel jong en praat over zichzelf in de derde persoon. Hij kent geen angst voor echt gevaar; klimt bijvoorbeeld zo op het dak met zijn paard. Wilt voortdurend over hetzelfde onderwerp praten (lees: zichzelf). Is meer dan normaal gehecht aan dezelfde onderwerpen (zijn staf en boek) en vertoond opvallende steriotypende bewegingen. Is sterk gehecht aan rituelen. Reageert niet op knuffelen; ondergaat het passief. Eigenlijk is Sinterklaas gewoon autistisch. 

Nee grapje natuurlijk! Gelukkig weten we inmiddels dat autisme helemaal niet zo stereotyperend is. Maar wat geen leugen is, is dat deze periode voor kinderen met autisme nog net even iets spannender kan zijn. De spanning van het onbekende dat is nu net juist wat je met autisme vaak niet (echt goed) kan hebben. Deze kinderen willen duidelijkheid, weten waar ze aan toe zijn. Maar hoe kan je dit nu voor elkaar krijgen in zo'n onrustige tijd?

Een aftelkalender maken kan wat rust brengen. Het liefst nog aangevuld met welke dagen je je schoentje mag zeggen met gegarandeerd een gevulde schoen. De intocht van Sinterklaas is een uitdaging. Deze kan je het beste op televisie bekijken in je oude vertrouwde omgeving en misschien heeft Sint wel een videoboodschap speciaal voor jou achter gelaten! Dan hoef je tenminste niet bij hem op schoot en te praten op commando terwijl iedereen naar je kijkt. 

Heb je misschien ook lichamelijk "last" van de spanning. Ga dan nep-cadeautjes inpakken en klim in de bomen en verstop ze daarin! Daarna moeten alle pakketjes weer uit de boom en netjes terug naar de pakjesboot natuurlijk! Nee, maar even serieus. Verzin leuke activiteiten in het teken van Sinterklaas om echt fysiek die spanning eruit te krijgen. Sluit dit rustig af met wat pepernoten tellen (en eten natuurlijk). 

Voor meer goede tips voor Sinterklaas met autisme bij kinderen check even de website van de NVA.





Reacties

  1. EvenDelen.be14 november 2022 om 23:36

    Toch een paar herkenbare zaken die ik ook merk bij mijn neefje. Praten over dezelfde onderwerpen. Is hij gek op iets dan is hij daar heel trouw aan, zo speelt hij al 7 jaren hetzelfde spel en is er een echte expert in geworden. Ik vind het zo fijn om hem te zien groeien in het leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Angie19 november 2022 om 08:32

    Het is al zo spannend voor kinderen die niet autistisch zijn, dus laat staan voor kinderen met autisme. Kan het me zo goed voorstellen! En goede tips die ik ook mee ga nemen voor mijn dochter. Zij gaat ook ontzettend goed op duidelijkheid en structuur.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als de roze wolk een grijze blijkt

En nee dan heb ik het niet over een postnatale depressie. Alhoewel het niet heel verbazendwekkend zou zijn als dit het gevolg hiervan was geweest of misschien nog zal zijn? Ik heb het wel over geestelijke gezondheidsproblemen en niet die van mijzelf. Je kiest niet op wie je verliefd wordt. Toevallig viel ik voor een man met geestelijke gezondheidsproblemen. Problemen waarvan diagnostiek en de juiste behandeling ons behoorlijk in de steek heeft gelaten. Het lijkt ook alsof we verdoemd zijn. Niet voor geluk gemaakt. Wat wij samen hebben doorstaan in die 16 jaren, zou ieder ander stel uit elkaar hebben gedreven. En ook al zijn we nu even niet meer naast elkaar. We vechten nog steeds samen! Ik kan niet het hele verhaal in een blog delen. Sterker nog, ik denk zelfs als ik een boek erover zou schrijven, het een dikte van de bijbel zou hebben. Maar we leerden elkaar 16 jaar geleden kennen. En als het echte liefde is, dan weet je dat gewoon. We waren allebei klaar met relaties en zie ons nu 16
Een reactie posten
Meer lezen

Je hebt onze hulp niet nodig

Van de week deelde ik een bericht in mijn verhaal op mijn socials en man wat ben ik geschrokken van de hoeveelheid persoonlijke berichten die ik hierop kreeg (en nog steeds krijg)! Heel veel lieve ondersteunde berichten, maar ook vervelend genoeg zo veel herkenning. Voor degenen die niet weten waar het over gaat, zal ik het zo beknopt mogelijk uitleggen: Wij zijn een neurodivers gezin bestaande uit vijf (binnenkort zes personen) waarbij bij vier personen uit ons huishouden een diagnose ADHD of ASS is gesteld. Op zich niets mis mee uiteraard. Wij zijn een heel creatief, actief gezin die gewoon net even een extra zetje in de rug nodig heeft bij zaken die voor een neurotypisch persoon niet meer dan normaal zijn, zoals het plannen van hun dag (onze oudste zoon), telefoongesprekken met instanties voeren (mijn man), ondersteuning om miscommunicatie te voorkomen ( ce'st moi ) en leerondersteuning (onze middelste zoon). We hebben zo onze eigen struggles, maar hebben er ook één in gemeen: s
Een reactie posten
Meer lezen

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur
Een reactie posten
Meer lezen