Doorgaan naar hoofdcontent

Waxinelichtje

Het is de week voor de Kerstvakantie. Gelukkig heeft de Kerstman (lees: Kerstvrouw) alles ver voor Kerst geregeld. Met een tiener, kleuter en peuter heb ik het geluk om zowel een kerstontbijt als -lunch en -diner te mogen maken. Eten kan je niet te vroeg inslaan natuurlijk dus dat wordt een dag van tevoren naar de supermarkt. 

Daarbij kan de kerst-outfit ook niet ontbreken. Die had ik al een maand van tevoren gehaald. Op alles was ik voorbereid. Moest ook wel, want ik heb vrijdag mijn rij-examen waarvan ik écht hoop dat ik hem haal voordat mijn theorie verloopt. Oftewel ik kan écht geen extra hooi op mijn vork gebruiken!

Met mijn autisme zijn de feestdagen zowel een living hell als vastigheid. En ik maak het mezelf gemakkelijk door alles ver van te voren te regelen. Ik weet dat vandaag de tandartsafspraak voor Jason is en donderdag mijn vrije dag staat helemaal ingepland. 

Zie ik maandagochtend een mail in mijn mailbox verschijnen van school. Of we een waxinelichtje op batterijen willen fixen voor het kerstontbijt. Even serieus? In de week van het kerstontbijt verstuur je zoiets?! Terwijl we (lees: moeders) al tig dingen op onze to-do lijst hebben staan, mogen we ook nog op zoek gaan naar zo'n rot waxinelichtje op batterijen!

En waarom op batterijen ineens? Ook weer zoiets. Zal wel weer niet meer verantwoordelijk zijn om te gebruiken met zoveel kinderen in een ruimte. Zal wel weer één of andere Karen gezeurd hebben. 

Je zou denken, mens zeur niet en ga gewoon op zoek naar zo'n lampie. Maar nee of nou ja, ja! Ik ga wel weer op zoek naar zo'n rotlampie. Maar ik moet ook even mijn gal spuien! Alles goed voorbereid, weken en sommige dingen zelfs een maand van tevoren en dan dit. Ze vroegen sowieso al om kleine glazen potjes (waarom mag glas dan nog steeds wel?). Dan hadden ze net zo goed dat al kunnen vragen! Oké, klaagmodus uit. Fijne feestdagen alvast iedereen! Dat het maar snel zover mag zijn!



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur
Een reactie posten
Meer lezen

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge
Een reactie posten
Meer lezen

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er
Een reactie posten
Meer lezen