Wie dat stukje verzonnen heeft in het liedje voor Sinterklaas had zelf nog geen kinderen geloof ik. Ik geloof echt niet dat ieder kind zoet is en al helemaal niet rond Sinterklaas met al de spanning die daarbij komt kijken. Kijkend naar alle perfecte foto's en filmpjes op social media waaronder die van mijzelf, vroeg ik mij toch af waar we het allemaal voor doen? Om uiteindelijk die blije gezichtjes te zien, krijg je dan als antwoord.
Blije gezichtjes bij het open maken van speelgoed waar ze toch al genoeg van hebben of speelgoed wat net niet is wat ze hadden gehoopt. Verdrietige gezichtjes als Sinterklaas de helft vergeten is in de zak te doen (dank U Sinterklaasje) waardoor het jongste meest ongeduldige kind op zijn cadeautjes mag wachten die toch eigenlijk al liever had willen eten en slapen omdat hij doodmoe is.
Om vervolgens overal verscheurd inpakpapier en open gescheurde dozen van speelgoed te hebben liggen en de helft van de LEGO blokjes al onder de bank beland is. Deze moeder is heel erg blij dat Sinterklaas er weer op zit en hoopt dat Kerst er snel is zodat wij in dit neurodiverse gezin weer even kunnen genieten van rust en regelmaat. Gelukkig weet ik dat ik zeer zeker niet de enige ben die dit ook zo ervaart.
Reacties
Een reactie posten