Als moeder ben je een wandelende agenda en telefooncentrale van het hele gezin, je bent schoonmaakster, chefkok, taxichauffeur (of in mijn geval: 9292ov.nl), maatschappelijk en administratief medewerker, psycholoog, eerste hulpdienst, politie-agente, wekker, route-planner, pin-automaat, Wikipedia, bemiddelaar en blijkbaar ook helderziende. Je weet waar alles ligt in huis, maar vraag niet hoe. Je kan alles en zelfs een hele boel tegelijk. Maar moet je dit wel willen kunnen?
Waarom is het toch dat (bijna) altijd de moeders/vrouwen al die verantwoordelijkheden op zich nemen? En vaak, net als mij, nog naast hun werk. Werk waar ze mogelijk nog net zoveel (dan al niet meer) verantwoordelijkheden hebben. Wie kan het mij vertellen, want ik wil het graag weten zodat ik er verandering in kan brengen. Ik wil staken. Staken van al die verantwoordelijkheden.
Over het nieuwe schooljaar van onze oudste zoon is nog geen informatie bekend. Bijv. hoe laat hij moet beginnen en in welke les. In de nieuwsbrief staat "begin schooljaar personeel" bij aanstaande maandag. Oftewel alleen werkend personeel hoeft aanwezig te zijn? Het roostersysteem staat helemaal leeg. De middelste zoon begint maandag op zijn nieuwe school en heeft een kinder koptelefoon nodig op school. Natuurlijk hoor ik dat de week voordat hij moet beginnen.
Zeg me ook alsjeblieft dat ik niet de enige ben waarbij er dikke drama is als je de wc al heb doorgespoeld omdat men de drol nog even wilde bewonderen die in het toilet lag. Diezelfde drol die hun familie-lid is vergeten door te spoelen. Of dat er iedere dag ruzie is over wie als eerste de deur open mag doen of wie er voor mag lopen op de trap. Maar dat je niemand hoeft te vragen de vuilniszak te legen of hun was even op de daarvoor bestemde plek te deponeren.
Ik wil weten hoe ik die verantwoordelijkheden gewoon even pats boem weg kan geven. Naar een stel kaboutertjes die even alles voor me doen. Delegeren werkt niet, dat levert me alleen maar nog een werkfunctie erbij op als werkvoorbereider. We hebben iedere schema, planningsbord of wat dan ook voor tool geprobeerd. Wie oh wie heeft de gouden tip?
Ik ben in ieder geval al hard aan het sparen (of nou ja dromen van alvast sparen) voor een vakantie na mijn vakantie. Het trainen van de groepen op mijn werk is super leuk, maar eerlijk: ook behoorlijk pittig. Het heeft ook al voor de nodige spanningen thuis gezorgd. En ook daar word ik steeds beter en beter en vraag ik mij af is dat wel iets positiefs?
Ik heb duidelijk mijn grenzen aangegeven en bewaakt, want ja.. Één burnout in je leven is wel genoeg. Het vervelende daarnaast is dat door jaren aan maskeren van mijn autisme, ik vaak overschat word. Of is het juist onderschat? In ieder geval, het helpt er niet aan mee. Daarnaast is de rode zee weer open en zal manlief een echte schipper moeten zijn om die te kunnen bevaren. Als ik überhaupt die behoefte heb. Want eerlijk? Wie heeft er na al die verantwoordelijkheden, mét al die overprikkeling en als het daar beneden gesloten is wegens onderhoud, überhaupt iets van behoefte aan aanraking? Laat staan nog meer dan alleen dat?
Ik weet het. Ook daar zijn de echte pornosterren. Ze bestaan. Ik ken ze. Nee niet ik. Ik wil een grote bak met Ben&Jerry's Cookie Dough ijs en lekker Netflixen op de bank tussen mijn planten na een heerlijke wellnessdag.. En ik wil dat school begint, zodat ik weer kan zeuren dat ik de zomervakantie zo mis.
Reacties
Een reactie posten