Doorgaan naar hoofdcontent

Etenzzztijd!

Ken je dat? Je probeert iedere dag je peuter tussendoor te laten slapen, maar die batterijen willen maar niet op gaan. Dan komt er nog eens bij dat er een kindje komt spelen met je andere kind of je bent net die ene boodschap vergeten en moet weer terug naar de winkel waardoor dat middagslaapje er weer niet in gaat zitten.

Onze jongste zit in die 'tussenfase'. Kan niet niet zonder dat middagslaapje eigenlijk maar kan gewoon de slaap niet vatten. Wel bij anderen hoor, zoals de gastouder, uiteraard. Maar thuis, en gelukkig dat niet alleen bij mij, lukt het gewoon niet. En echt ik heb iedereen al gehoord: gewoon blijven proberen, terug in bed zetten. Maar nee, ik doe het niet meer. Heb het een geruime tijd geprobeerd en geef nu gewoon op. Ja lekker makkelijk hè? Jazeker! Maar wat een rust zeg!

Hetgeen wat wel gebeurd (en wat ik mij ook kan herinneren bij de oudste) is zo rond het avondeten dat ze dan juist in slaap vallen. Net ervoor of tijdens en vaak in de meest ongemakkelijke houdingen zoals gisteren. Mijn man was bezig met het avondeten en ik merkte al aan de jongste dat zijn batterij nu wel laag was. Hij zat rustig op de bank tegen zijn grote broer aan te leunen. Nou als er twee dingen niet kloppen dan is het overweg kunnen met zijn grote broer en stilzitten. Dan weet je eigenlijk al genoeg bij hem.

Avondeten werd op tafel gezet en meneer redde het nog wel net om naar zijn kruk toe te lopen. Maar daar bleef het ook bij.


In plaats van te knikkebollen in zijn avondeten besloot meneer het voor gezien te houden. Yo, ik ga slapen, later!  En is in de meest ongemakkelijke houding in slaap gevallen. Uiteraard hebben we hem maar overgeplaatst naar zijn bed, maar niet nadat we eerst een paar foto's hebben gemaakt. Een tip voor alle ouders in spe: maak altijd eerst een foto of filmpje. Dit zijn van die leuke momenten om vast te leggen! Je kan ze daarna altijd nog weg leggen en die paar minuten meer in die oncomfortabele houding zal ze heus niks aandoen. Ook een keertje het avondeten overslaan kan echt geen kwaad. Laat ze lekker slapen. En één voordeel: die boterham vanmorgen was zo op!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er