Doorgaan naar hoofdcontent

Dubbelzinnigheid


De kindjes bij opa en oma want ja.. Hier is de dubbelzinnigheid voor mij tijdens deze Corona-tijd:

Ik werk in de detailhandel. Geen vitaal beroep. Weg gastouder dus. Er word aangeraden mijn ouders besmetting te besparen, aangezien zij tot de risicogroep behoren. Mijn man's werk gaat ook gewoon door. Maar nogmaals.. Geen gastouder. Dus wie moet er oppassen? Juist ja! Oma! Snap je de dubbelzinnigheid al een beetje?

Dus ja toen onze middelste zoon gisteren zei "oma slapen" en maar door bleef gaan, heeft mijn man ze naar mijn ouders gebracht met de auto. In hun ritme zit eigenlijk dat ze vrijdag op zaterdag bij opa en oma slapen. Door dit hele gebeuren had ik zoiets van nee dat mag niet. Maar toen dacht ik nog eens goed na. Wat een onzin! Maandag is oma ook weer bij ons want ja.. We moeten werken! Dus hoppa! Naar opa en oma! 

"Ja dan moet je het sociale contact vermijden en dus ook niet naar de speeltuin of het park" word er tegen me gezegd. Ik krijg naar mijn hoofd gesmeten: "Dus alleen omdat jouw kinderen druk zijn, moet de rest van de wereld daar maar rekening mee houden". Alleen omdat ik mijn kind van drie even laat spelen in de lokale speeltuin met 2 andere kindjes. Waarna ik hem thuis netjes zijn handen laat wassen. Gewoon volgens de regels. Maar dagelijks komen er over de 100 mensen in de winkel waar ik werk! In vergeleken met die 4 mensen die ik tegen kom in de speeltuin en die 0 mensen die mijn man en kids zijn tegengekomen in het park. Snap je de dubbelzinnigheid al?

Kijk ik ben ook all inn voor het niet massaal met zijn allen naar het strand of het bos te gaan zoals je in de berichten voorbij ziet komen. Ik verwacht dat men zijn gezonde verstand wel kan gebruiken in het wel naar buiten gaan. Zorgen dat je zoveel mogelijk contact vermijdt. Dat je na het naar-buiten-gaan aan je hygiëne denkt en de handen wast (zoals altijd!)..

Helaas beschikt dus niet iedereen over een gezond verstand dus zit een complete lockdown eraan te komen hier in Nederland. Dom dom dom! Niet alleen van de medemens die massaal naar de winkel, het bos of het strand gaan. Maar ook van de overheid! Als de niet-vitale beroepen geen kinderopvang mogen krijgen, waarom die dan ook niet verplicht laten sluiten?! Leg mij dat eens uit. Want ik snap er helemaal niks meer van.

En dan nog iets. Toen de boeren massaal gingen protesteren was er overal politie en handhaving te bekennen. Waar zijn die nu dan? Waarom is het überhaupt mogelijk dat men met zijn allen naar bos/strand kúnnen gaan?!

En mijn werk neem ik het ook niet kwalijk. Zij doen alles op alles om onze veiligheid te garanderen. Juist ja, onze veiligheid! We krijgen een kuchscherm bij de kassa en we dragen handschoenen. Hier kregen wij nogal wat vage vragen op. "Moeten jullie die handschoenen aan of kiezen jullie daar zelf voor?". Wij moeten dit volgens het RIVM en volgens onze werkgever. Er zijn er zat die dit belachelijk vonden en gewoon vrolijk gingen winkelen bij ons. Waaronder merendeels ouderen, de risicogroep. Ouderen die niet netjes in hun elleboog hoesten maar vrolijk in hun handen en vervolgens door ons geholpen moesten worden. En ik hoor je al denken, maar je draagt toch handschoenen? Jazeker, maar als ik deze klant ga helpen in de winkel en diegene niest of hoest in mijn gezicht. Heb ik ook niks meer aan deze handschoenen of wel?

Maar goed moraal van dit verhaal? Is er niet. We moeten het er maar mee doen en afwachten wat er allemaal gebeurd. Meer kunnen we niet. Je ziet nu allemaal mensen de moraalridder uithangen en elkaar massaal op social media afblaffen. Geloof ook niet dat dat helemaal de bedoeling is? Dus laten we elkaar vooral niet op elkaars social-media's lip gaan zitten. En op onszelf letten. Als we dat nu eens allemaal gaan doen. Überhaupt altijd. Dan wordt de wereld sowieso een veel mooiere plek om op te leven! 


Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er