Doorgaan naar hoofdcontent

Borstvoeding shaming

Zoiets is toch heel privé? Dat ga je toch niet openbaar delen?" Waarom niet?! Jij deelt toch ook een foto van je driegangendiner Sjaan!

Het verbaast mij een beetje (en gelukkig niet alleen mij) dat borstvoeding nog steeds genormaliseerd moet worden. Iets wat vroeger openlijk gedaan werd en niet meer dan gerespecteerd, is nu iets wat vreemd gevonden word en helemaal als je het een langere tijd doet. Voor velen is het ook een vreemde gewaarwording als je in het bijzijn van anderen je borst tevoorschijn tovert om je kind te voorzien van de beste voeding die er voor hem of haar is. 

Niet dat ik flesvoeding bagatelliseer hoor! Want ook die opmerking krijg je naar je hoofd zodra je over de voordelen van borstvoeding praat. Maar studies hebben bewezen dat borstvoeding gewoonweg de beste voeding is voor je kleintje. Om die feiten kunnen we gewoonweg niet heen. Dit neemt niet weg dat borstvoeding geven echt niet iets is wat vanzelfsprekend is en we blij mogen zijn dat er ook een vervangende optie is gecreëerd waar ook velen kinderen gezond groot van zijn geworden! 

Maar laten we alsjeblieft eens beginnen met borstvoeding te normaliseren! Nog steeds zie ik foto's van moeders voorbij komen die zich verontschuldigen voor hun borstvoedinggevende foto of die zich afzonderen met het geven van borstvoeding omdat zij zich schamen! Ook, en dit deed ik ook, lijkt het alsof ze zichzelf moeten verantwoorden voor het feit dat je het een langere tijd blijft doen zoals bij mij bijna anderhalf jaar. Dat hoort toch écht niet zo te zijn! Ik walg daar eigenlijk zelfs een beetje van! Dat zoiets moois als zoiets vreemds en soms zelfs beschamend wordt gezien! Nog steeds!

Kom op mensen! Laten we dit eens loslaten. Laten we eens niet raar opkijken als iemand zijn tiet in het openbaar tevoorschijn tovert. We vinden het immers ook normaal dat halfnaakte vrouwen in videoclips en op reclameborden staan (en ja ook ik sta naakt of halfnaakt op het internet ik weet het shame on me). Ook daar is eigenlijk niks vreemds aan. Wij zijn wie we zijn. Ons lichaam heeft bepaalde lichaamsdelen voor bepaalde functies. Als een vrouw haar lichaam omarmt en deze deelt naar de buitenwereld is dit ook niet omdat ze door iedereen (sorry voor mijn taalgebruik) geneukt wilt worden! Dat is hetzelfde als een vrouw in een kort rokje loopt en dit geen vrijpas geeft voor een man om aan haar te zitten of haar lastig te vallen. Als een man met ontbloot bovenlichaam rondloopt hangen er toch ook niet gelijk allemaal vrouwen om hem heen (die kijken en fantaseren wel van een afstandje). 

Voor ons vrouwen is het sowieso al moeilijk soms om compleet onszelf te mogen en kunnen zijn. We zijn zo hard voor onszelf. Zelfs als we dus zo'n geweldige prestatie leveren als anderhalf jaar borstvoeding geven. Borstvoeding die écht ontzettend veel moeite heeft gekost om vol te houden maar waarbij je jezelf opzij hebt gezet om in jouw ogen het beste voor te hebben met je kindje. En dat zoiets dan neergehaald word door woorden als "geef je hem nog steeds borstvoeding?" en soms zelfs "geef dat kind eens normaal eten" is gewoonweg schandalig! 

Lieve borstvoedinggevende mama luister even goed naar mijn woorden. Je bent een topper! Je doet het geweldig en je mag super trots op jezelf zijn! Laat niemand maar dan ook niemand je neer praten en je hoeft je ook zeker niet te verantwoorden tegenover mensen die dit niet inzien! Ga vooral zo door en geniet ervan! Want ook al is het zwaar, je zou het ook voor geen goud meer willen missen. Het is hetzelfde als moederschap. Hoe zwaar het soms kan zijn, je zou het niet meer anders willen. En helaas worden die kleintjes groter en stopt ook de borstvoeding vanzelf een keer. Tot die tijd geniet! En laat niemand dat moment verpesten!


Foto gemaakt door Walter Koopman


Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er