Doorgaan naar hoofdcontent

Oma ligt in het ziekenhuis

Eergisteren belde mijn man mij huilend op. Zijn moeder klaagde al een tijd over pijn/druk op de borst en was meegenomen in de ambulance naar het ziekenhuis. Mijn man was al dagen bij haar bezig en bij haar blijven slapen omdat ze gaat verhuizen. Dus ze waren gezamenlijk druk bezig met verven de hele week. Alsmaar bezig zijn en eigenwijs door blijven gaan terwijl je lichaam zegt te stoppen, zit in de genen bij hun. 

De volgende dag was de allerlaatste schooldag in groep 8 voor onze oudste zoon. Ze gingen trakteren in alle klassen, hadden een barbecue en de ouders hadden stiekem een partybus geregeld. Maar in de feeststemming was ik eigenlijk helemaal niet. Maar toch zet je dan als ouder een knopje om voor je kind. Zelfs zijn vader koos ervoor om toch nog even langs te komen. 

Het was uiteindelijk een geweldige dag voor hem. Een perfecte laatste dag op de basisschool. Na school nog een afterparty met wat ouders en zelfs even wat ouders die gingen voetballen tegen de kinderen. Eigenlijk was het voor ons ook wel een goede afleiding van alles. Alhoewel het met zijn moeder wel goed ging, hakt zoiets er toch wel in. Het is wel je (schoon)moeder, de oma van je kinderen. 

We hebben bewust gewacht tot de volgende dag om het aan onze oudste zoon te vertellen. Hij nam het nieuws gelukkig wel goed. Alhoewel het bij hem soms lastig te peilen is vanwege zijn autisme. Soms komt die lading ergens ineens twee weken later ofzo. Maar voor nu was het goed. Ook omdat we denk ik wat meer informatie voor hem hadden ook. Ik denk dat als er niets leuks in de planning stond, we het hem meteen verteld hadden en we nog niet wisten hoe ernstig het was dat we een heel andere reactie van hem hadden gekregen. 

Vanmiddag zijn op bezoek geweest samen met de oudste. Maandag horen we weer wat meer nieuws. Maar voor nu is zij gelukkig buiten levensgevaar. Ik twijfel heel erg om het aan de middelste zoon van zes jaar te vertellen. Is hij niet de jong ervoor? Beseft hij wel echt wat wij ermee bedoelen en zal hij zich niet teveel druk gaan maken? Hij heeft het al zo druk in dat kleine hoofdje van hem ook. Maakt zich al om dingen druk waar een kleuter zich helemaal geen zorgen om dient te maken. Het is voor vandaag even prima zo. Bij twijfel niet doen in dit geval. 



Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als de roze wolk een grijze blijkt

En nee dan heb ik het niet over een postnatale depressie. Alhoewel het niet heel verbazendwekkend zou zijn als dit het gevolg hiervan was geweest of misschien nog zal zijn? Ik heb het wel over geestelijke gezondheidsproblemen en niet die van mijzelf. Je kiest niet op wie je verliefd wordt. Toevallig viel ik voor een man met geestelijke gezondheidsproblemen. Problemen waarvan diagnostiek en de juiste behandeling ons behoorlijk in de steek heeft gelaten. Het lijkt ook alsof we verdoemd zijn. Niet voor geluk gemaakt. Wat wij samen hebben doorstaan in die 16 jaren, zou ieder ander stel uit elkaar hebben gedreven. En ook al zijn we nu even niet meer naast elkaar. We vechten nog steeds samen! Ik kan niet het hele verhaal in een blog delen. Sterker nog, ik denk zelfs als ik een boek erover zou schrijven, het een dikte van de bijbel zou hebben. Maar we leerden elkaar 16 jaar geleden kennen. En als het echte liefde is, dan weet je dat gewoon. We waren allebei klaar met relaties en zie ons nu 16...
Een reactie posten
Meer lezen

Je hebt onze hulp niet nodig

Van de week deelde ik een bericht in mijn verhaal op mijn socials en man wat ben ik geschrokken van de hoeveelheid persoonlijke berichten die ik hierop kreeg (en nog steeds krijg)! Heel veel lieve ondersteunde berichten, maar ook vervelend genoeg zo veel herkenning. Voor degenen die niet weten waar het over gaat, zal ik het zo beknopt mogelijk uitleggen: Wij zijn een neurodivers gezin bestaande uit vijf (binnenkort zes personen) waarbij bij vier personen uit ons huishouden een diagnose ADHD of ASS is gesteld. Op zich niets mis mee uiteraard. Wij zijn een heel creatief, actief gezin die gewoon net even een extra zetje in de rug nodig heeft bij zaken die voor een neurotypisch persoon niet meer dan normaal zijn, zoals het plannen van hun dag (onze oudste zoon), telefoongesprekken met instanties voeren (mijn man), ondersteuning om miscommunicatie te voorkomen ( ce'st moi ) en leerondersteuning (onze middelste zoon). We hebben zo onze eigen struggles, maar hebben er ook één in gemeen: s...
Een reactie posten
Meer lezen

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur...
Een reactie posten
Meer lezen