Doorgaan naar hoofdcontent

Papieren rietjes, houten lepels en gesmolten suprise eieren

Terwijl het ene kindje sabbelt aan een papieren rietje en gelijk zijn honger stilt (stukje papier), stikt het andere kind in één van de kleine balletjes in het gesmolten goedje van de suprise ei. Mama kan heerlijk genieten van de houtige bijsmaak van haar vanille-ijsje en papa mag een papieren Minion in elkaar flansen van de Happy Meal die na 2 seconden alweer stuk is terwijl de puzzel uit het schatkistje al direct in de kliko beland.

Frustraties alom vanwege gekrijs van teleurgestelde kinderen en nog erger teleurgestelde ouders. De zoetmakertjes zijn geen zoetmakertjes meer maar extra triggers geworden. Alsof het zweet al niet in je bilnaat stond en de wespen je al niet om de oren vlogen besloot één of andere lamlul dat de kinderen (en ouders) het moesten ontgelden aan het milieubeleid. 

In plaats van het openbaar vervoer goedkoper te maken of mensen aan te sporen om vaker op de fiets te stappen verzinnen ze iets wat totaal niets teweeg gaat brengen. Ze hadden moeten stoppen bij het betaald maken van plastic tasjes en statiegeld gooien op plastic flesjes. Dát waren nog eens goede beslissingen! Maar papieren rietjes en houten lepels is net weer even een stap te ver. 

Gelukkig zijn de plastic rietjes nog te verkrijgen op ome Ali en anders op je Wish-list. En met een beetje geluk komen ze bij jou wel binnen voordat je vakantie begint. Scheelt weer een hoop frustraties. Bestel ze. Geloof me je bent me later dankbaar. En nee dit is geen verkooppraatje want helaas heb ik nog steeds geen aandelen in ome Ali en sta ik ook niet op Wish z'n list. 

Wel ben ik moeder van drie jongens in allerlei leeftijdscategorieën (peuter, kleuter en tiener) en kan ik je verzekeren dat iedereen dezelfde irritaties ervaart. Nog een tip van flip: koop zelf meteen op dezelfde plek wat kleine plastic speeltjes die wel leuk zijn en stop ze stiekem in de kindermenu's of hou ze in je hand terwijl je als een ware Hans Kazan een mini pop-it uit het schatkistje tovert of een stuiterbal uit de suprise ei die jij net opgegeten hebt. 



Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er