Doorgaan naar hoofdcontent

Zet jezelf op nummer één!

Na mijn vorige blog "Zoektocht naar rust" ben ik nagegaan bij mijn lezers wat rust nu voor hun betekende. Daar werd mijn conclusie bevestigd: rust is voor iedereen anders. In alle rust een boek lezen, een sauna bezoeken met een vriendin, maar ook juist een bezigheid zoals hardlopen werden benoemd. Rust is dus heel persoonlijk, maar één ding is hetzelfde: we krijgen het te weinig. Of nou ja krijgen, nemen. 

Want dat is het. We nemen geen of te weinig tijd voor onszelf en om rustmomenten in te plannen. Gek ook eigenlijk dat zoiets ingepland moet worden. Dat laat al zien waar de oorzaak van het probleem ligt. We denken vaak te weinig tijd te hebben hiervoor. Maar als je eens gaat kijken wat je in een dag doet, zal je genoeg momenten vinden waar je (al is het maar een kwartiertje) een momentje voor jezelf in zou kunnen "plannen". We kiezen er alleen bewust voor om deze in te plannen met andere activiteiten die wij een prioriteit geven.

Zoals huishoudelijke taken bijvoorbeeld. En moeders blinken er daarnaast in uit om de kinderen boven zichzelf te verkiezen. Zelfs manlief, die lekker op de bank voetbal zit te kijken (en dus mooi wel een momentje voor zichzelf weet te vinden), verkiezen we boven onszelf. Vaak onbewust. Maar waarom? Waarom zetten wij onszelf niet op nummer één? Ik bedoel wij kunnen er eigenlijk pas echt voor anderen zijn, als we er ook voor onszelf zijn. Zet jezelf dus op nummer één! Klinkt heel egoïstisch misschien, maar het is juist het tegenovergestelde. Want uiteindelijk kun je er ook beter voor anderen zijn. Wees de beste versie van jezelf!

Tijdens het saunabezoek met mijn vriendin afgelopen zondag raakten we aan de praat hierover. Waarom wij vrouwen/moeders vaak drie of vier keer nadenken voordat wij iets kiezen voor onszelf. De ruimte geven aan onszelf. Terwijl ik bijna zeker weet dat een man/vader hier vaak maar één of hoogstens twee keer (misschien zelfs helemaal niet) over nadenkt. Waarom vraag ik mij dan af. Waarom kiezen wij onszelf als laatste? Of helemaal niet? Maar belangrijker nog: hoe komen we hier vanaf? 

Door steeds minder vaak erover na te blijven denken en gewoon te doen! Als wij zouden kiezen voor de scrub bij de hammam zorgde dat ervoor dat wij meer konden doen. We mochten dan gebruik maken van de jacuzzi die ons toch ook wel heel lekker leek. Na drie keer erover nagedacht te hebben en wat miscommunicatie met de hammam-vrouw, kregen wij die heerlijke scrub. Toen dacht ik weet je wat? Wij verdienen het ook gewoon om zo nu en dan voor onszelf te kiezen. En nu? Nu hebben wij een superzacht mooi verzorgd huidje en zijn wij weer opgeladen om er weer tegenaan te gaan!

Zoveel moois op de planning in mijn zoektocht naar rust. En weet je wat? De volgende keer denk ik in plaats van vier keer, maar drie keer na. En zo.. zo kom ik beetje bij beetje verder in deze zoektocht naar mijzelf, rust en meer me-time. 


Mijn blogs zijn ook te vinden op Mamaplaats en deze geweldige foto is gemaakt door Kasper Middel (Firsttakefotografie.nl)!

Denk jij ook altijd drie of vier keer (of misschien zelfs vaker) na voordat je jezelf iets gunt? Zoals een leuke outfit of een gezichtsbehandeling? Kies je eerder voor nieuwe kleding voor de kids of een sportabonnement voor manlief? En zoja, wat zijn de dingen die jij eigenlijk heel graag zou willen (doen) maar die je jezelf dus niet of nauwelijks gunt?

Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er