"Wat is jouw hobby?" luidt de vraag in het vriendenboekje van het klasgenootje van onze zoon. Hij kijkt mij verdwaasd aan en vraagt "Wat is een hobby?". Op de basisschool had ik altijd zo'n hekel aan deze vraag in de vriendschapsboekjes van mijn klasgenootjes. Mijn hobby's leken allemaal zo nutteloos of niet "groots" genoeg. Waar een sportief iemand daar kickboksen of balletdansen had staan, stond er bij mij lezen en tekenen. Ik bedoel, hoe saai klinkt dat?
Fysiek bewegen is niet voor mij weggelegd. Ik ben niet geboren om intensief te bewegen. Ik kan zelfs bekennen dat ik in mijn seksleven alles behalve sportief ben. Ik beleef daar totaal geen genot van. Gelukkig heb ik een Yin to my Yan!
Mijn man is daarentegen verzot op sporten. Hij haalt daar wel genot uit en dit resulteert ook in een aantrekkelijker ogent uiterlijk. Alhoewel gekgenoeg hij minder tevreden is over zijn lichaam dan ik ben, heb ik het vermoeden. Het moet altijd strakker, groter en gespierder. Ik heb die lust ook wel gedeeltelijk. Maar het lijkt bij hem soms wel een beetje door te slaan. Is dat ook niet het verschil tussen sportief of niet sportief?
Ik ben niet helemaal tevreden met mijn lichaam op dit moment. Of misschien weet ik nog niet om te gaan met het lichaam dat ik nu heb? Is dat het niet? Ik bedoel.. Ik ben nog nooit een moeder van drie zoons geweest die gestopt is met roken met een zittende thuisbaan. Ik heb nog nooit het lichaam gehad, die ik nu heb. Mijn MomBody.
Ik ben onlangs weer verder gegaan met het boek De code van het onderbewustzijn. Hersenkrakend, maar reuze interessant. Het bewustzijn, waar komt dit vandaan? En hoe functioneren de hersenen. Ik wil namelijk heel graag mijzelf leren begrijpen. Hoe kun je dit beter dan bijvoorbeeld te kijken naar de hobby's die je als klein kind had. En dan heb ik het over hobby's die écht uit jezelf zijn ontstaan. En niet omdat je vader je op kickboksen heeft gezet omdat hij vond dat je beter voor jezelf moest leren opkomen. Of je op balletdansen werd gezet door je moeder omdat je er zo schattig uit zag in dat balletpakje.
Je moet letterlijk op zoek naar je innerlijke kind. En dat ben ik nu aan het doen. Alle dingen die ik vroeger leuk vond. Lezen en later ook zelf schrijven. Tekenen is veranderd in filmpjes in elkaar knippen en fotograferen. Langzaam ontdek ik weer wat bij mij hoort. Wat niet aangeleerd gedrag is geworden. Ik heb nu ongeveer twee jaar mijn diagnose autisme en ik denk ook dat het stukje moeder worden maakt dat je je eigen ik een beetje kwijt raakt.
Yoga en mediteren is ook op mijn pad gekomen. Edelstenen en wierook, ik heb altijd al een lichte fascinatie voor het "zweverige" of zoals ik het zeg "magische" in de wereld gehad. Hetgeen wat je niet kan zien of lezen. Maar alleen kan voelen en verbeelden.
Hoe meer ik stukjes van mezelf terug aan het vinden ben, hoe gelukkiger ik weer word. Hoe succesvoller ik ook word. Gewoon door het veranderen van mindset heb ik met maar 4 fouten bij gevaarherkenning mijn theorie-examen voor de tweede keer gehaald. Deze was verlopen en ik ben gezakt voor mijn praktijkexamen.
De oude mij had opgegeven. Dus ergens vind ik mezelf weer terug maar ben ik wel een verbeterde versie van mezelf. Want nu heb ik direct weer opnieuw mijn theorie aangevraagd, behaald (en hoe?!) en daarna meteen weer opnieuw het praktijkexamen aangevraagt! Dit keer wel het faalangst praktijkexamen. Gewoon om mijzelf die rust te gunnen. Ik heb het vermoeden met hoe ik mij nu over mijzelf en mijn vermogen voel, ik een gewoon praktijkexamen ook zou halen.
Ik schaam mij niet langer meer voor mijn hobby's. Ik ben trots op mijn hobby's. Maar ergens denk ik ook dat een zesjarige nog lang niet deze vraag kan (en hoeft te) beantwoorden in het vriendschapsboekje. En ja deze blog is geïnspireerd door de twee vriendschapsboekjes die ik namens onze middelste zoon heb mogen invullen. Waar bij elk boekje weer totaal andere dingen stonden omdat ik de vragen direct aan hem stel bij het invullen. Zo netjes als ik die dingen invul en snel weer terug breng, zo veel vriendschapsboekjes zijn wij kwijt geraakt. Ik begin er niet meer aan.
Waar ik wel aan begonnen ben en aan verder ga? Mijn boeken lezen, blogs schrijven, filmpjes en foto's maken en genieten van mijn hobby's, mijn nieuwe MomBody en mijn spirituele "Hippie" (zoals mijn man dat noemt) zelf!
Reacties
Een reactie posten