Doorgaan naar hoofdcontent

In de oude staat terug brengen

Hoe moet je een huis terug brengen in de "oude staat"? Ik heb die uitspraak altijd al bijzonder gevonden. Dat is werkelijk onmogelijk. In ieder geval als je kinderen (zoals die van ons) hebt. Deurlijsten zijn beschadigd, er hebben inmiddels al vier verschillende vloeren in gelegen en er zit een compleet nieuwe keuken in dit huis. 

Je zult vast denken wat een azijnzeiker. Je weet toch wat ze bedoelen! Ja natuurlijk weet ik dat, maar mijn autistisch brein houdt van duidelijkheid en vooral het letterlijk beschrijven zoals het is. Ik was zowel bang als blij toen de opzichter kwam van onze (straks) oude woonstichting voor de eerste inspectie. Samen maak je dan een lijstje met de dingen die gedaan moeten worden in huis. Dan heb je nog een paar weken of in sommige gevallen maar een paar dagen om dit in orde te maken en dan komt er nog een laatste inspectie om te controleren of je dit ook gedaan hebt.

Ik hou van lijstjes. Ze geven mij de  duidelijkheid die ik wil. Ik weet zo waar ik aan toe ben. De opzichter heeft een mooi lijstje naar mij gemaild met punten waarvan ik alleen had durven dromen. We hoeven amper wat te doen. Man, wat een opluchting! Ik had echt heel anders verwacht met de slechte relatie die we altijd al hebben gehad met onze woonstichting. 

De rest van de verhuizing gaat helaas niet met lijstjes en verloopt vooral op zijn beloop. Oh, dat is echt niet voor mij! Iedere dag zit ik mij zorgen te maken. Krijgen we het wel op tijd af? Is dit al gedaan? Zal ik dit al inpakken (spullen die wij nu gewoon nog nodig hebben)? Om het voor mijzelf even te vergemakkelijken heb ik afgesproken met mijn moeder dat de kinderen volgende week al bij hun slapen. Zo kan ik alvast hun kleding die ze nu dragen naar haar huis brengen en in ons huis al het speelgoed alvast inpakken. Maakt toch wel dat ik al meer rust in mijn lijf en hoofd krijg. 

Gisteren heeft mijn schoonmoeder geholpen met weer wat dozen inpakken die ik vandaag naar het nieuwe huis heb gebracht. Langzaam maar zeker komen we er wel. 

Tip van flip: laat je kinderen meehelpen met de verhuizing. Ik heb met de onze jongste zoon deze stickers van de tegels afgehaald in onze oude keuken en we hebben samen met alle kinderen wat dozen ingepakt. Zo zijn zij bewust van de verhuizing en hebben ze het gevoel zelf ook een bijdrage te hebben geleverd. Kinderen halen daar over het algemeen heel veel voldoening uit. 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Als de roze wolk een grijze blijkt

En nee dan heb ik het niet over een postnatale depressie. Alhoewel het niet heel verbazendwekkend zou zijn als dit het gevolg hiervan was geweest of misschien nog zal zijn? Ik heb het wel over geestelijke gezondheidsproblemen en niet die van mijzelf. Je kiest niet op wie je verliefd wordt. Toevallig viel ik voor een man met geestelijke gezondheidsproblemen. Problemen waarvan diagnostiek en de juiste behandeling ons behoorlijk in de steek heeft gelaten. Het lijkt ook alsof we verdoemd zijn. Niet voor geluk gemaakt. Wat wij samen hebben doorstaan in die 16 jaren, zou ieder ander stel uit elkaar hebben gedreven. En ook al zijn we nu even niet meer naast elkaar. We vechten nog steeds samen! Ik kan niet het hele verhaal in een blog delen. Sterker nog, ik denk zelfs als ik een boek erover zou schrijven, het een dikte van de bijbel zou hebben. Maar we leerden elkaar 16 jaar geleden kennen. En als het echte liefde is, dan weet je dat gewoon. We waren allebei klaar met relaties en zie ons nu 16...

Je hebt onze hulp niet nodig

Van de week deelde ik een bericht in mijn verhaal op mijn socials en man wat ben ik geschrokken van de hoeveelheid persoonlijke berichten die ik hierop kreeg (en nog steeds krijg)! Heel veel lieve ondersteunde berichten, maar ook vervelend genoeg zo veel herkenning. Voor degenen die niet weten waar het over gaat, zal ik het zo beknopt mogelijk uitleggen: Wij zijn een neurodivers gezin bestaande uit vijf (binnenkort zes personen) waarbij bij vier personen uit ons huishouden een diagnose ADHD of ASS is gesteld. Op zich niets mis mee uiteraard. Wij zijn een heel creatief, actief gezin die gewoon net even een extra zetje in de rug nodig heeft bij zaken die voor een neurotypisch persoon niet meer dan normaal zijn, zoals het plannen van hun dag (onze oudste zoon), telefoongesprekken met instanties voeren (mijn man), ondersteuning om miscommunicatie te voorkomen ( ce'st moi ) en leerondersteuning (onze middelste zoon). We hebben zo onze eigen struggles, maar hebben er ook één in gemeen: s...

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur...