Doorgaan naar hoofdcontent

Driftbui


Facebook 'vind ik leuk' door zijn herinneringen. Zo kreeg ik een herinnering aan deze foto en tekst:


"Dit is hoe het einde van een driftbui eruit ziet. Althans meneer ging nog eventjes door hierna. Maar dit keer lukte het me wel. Ik bleef rustig. Lette niet op al die mensen om me heen die me bleven aanstaren. Geef ze eens ongelijk. Geloof me de exorcist was er niks bij! Maar toch.. snap ik het niet. Dat moeders zich opgelaten voelen op zo'n moment. Dat men toch die acceptatie van de mensheid nodig heeft. Ik sloot me af. Bleef rustig en begon hem gewoon te knuffelen. Hij schopte en sloeg me en krijste. Maar ik bleef hem knuffelen tot het stopte. Dat moment sloeg hij zijn armen om mij heen. Hij was gewoon moe. Normaal had ik gek geworden omdat ik me dood schaamde omdat iedereen me aanstaarde. Maar nu niet. Ik deed net alsof ik alleen was met hem. En dat werkte. Ik heb een driftig kind, een Chucky, de duivel. Als mensen hem zien en zeggen oh wat een schatje. Zou ik ze wel eens een dagje alleen met hem willen laten. God wat hou ik van hem! Maar oh wat is het moeilijk om hiervan te genieten. Maar je gaat door. Slik nog een keer door en geniet van de leuke momenten. Zoals het moment dat hij rustig werd. Het moment dat hij mijn gezicht beet pakte om me een kus te geven... ❤ dat maakt het het allemaal meer dan waard!"

Blijft een geweldige foto en een geweldig geschreven stuk, al zeg ik het zelf. Die komt toch een keer terug in mijn blog, dacht ik vanmorgen. Een keer? Waarom niet gelijk nu, Aman? Steeds meer vind ik een draai in mijn blog. Moet nog een balans vinden tussen luchtige en zware onderwerpen, maar tot nu toe lukt het mij aardig. Uiteindelijke doel is om boeken te gaan schrijven. Ook zoiets wat ik altijd al heb willen doen, maar heb laten vallen omdat ik moeder werd en nou ja door alle rompslomp waar we doorheen zijn geweest. Maar ik geloof erin dat er betere tijden voor mij komen en ik zit nu op een goeie plek. Qua mindset, qua mensen. Ja ik kan zowaar zeggen dat ik mij steeds gelukkiger ga voelen na jarenlange depressie! Dit had ik veel eerder moeten doen! 

Praten is niet mijn sterkste kant. Ik vergeet altijd wat ik wil zeggen. Laat mijzelf afpoeieren. Kom niet goed uit mijn woorden. Maar als ik schrijf, lukt dit mij op de één of andere vage manier wel. Dus ja, ik heb hèt gevonden en jullie zijn nog lang niet van mij af, haha! Nog meer horrorverhalen (danwel met happy ending) over het opvoeden van kinderen, twee jongens, inclusief gedragsstoornissen en een moeder die het net niet altijd "juist" doet, komen jullie kant op! 


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur
Een reactie posten
Meer lezen

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge
Een reactie posten
Meer lezen

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er
Een reactie posten
Meer lezen