Het kinderfeestje

Help! Dat is waar ook! Het kinderfeestje, pff dat ook nog!  De traktaties op school gehad, verjaardag voor familie en vrienden en ja dan heb je dat kinderfeestje nog..

Voorbereiding is het halve werk, zeggen ze. Maar wat als je uitverzonnen bent? Sowieso is het vanaf de leeftijd 9 jaar een stuk moeilijker. Voor die tijd, verzon ik het één na het ander. Maar nu.. Ik wist het echt even niet meer. Gelukkig kwam ik die robot uitnodigingen tegen bij Zeeman. Ja dat is het!  Meteen inspiratie voor de traktaties en het kinderfeestje. Nou mooi! Oké en nu?

,

Gelukkig zitten er 6 uitnodigingen in. Alhoewel hij tot mijn verbazing echt heel hard moest nadenken over wie. De eerste drie had hij zo opgenoemd, maar voor de rest.. Wist hij het niet. Hij noemde één naam toen dacht ik pff, dan hoef ik de rest niet meer uit te nodigen die telt al voor zes kinderen! En hij noemde er één waarmee ik met de moeder wat onenigheid had gehad. Vooruit Aman, het is zijn feestje, zet je trots opzij.  Verrassend genoeg kon iedereen (want dat is ook altijd maar de vraag) en verliep het gesprek met die moeder zo goed dat die hele onenigheid die we hadden in het niets viel. Zie je nou wel, Aman. Niet altijd álles gaat mis! Niet zo doemdenken! 

Google is your best friend.  Normaliter maakte ik allemaal leuke dingen, zocht ik ruim een jaar van tevoren naar de bijpassende artikelen, noem het maar op. Nu niet meer! Ben daar klaar mee. Maar ik vind het wel leuk dat wij nog feestjes thuis vieren. Jason, onze oudste (jarige) zoon heeft dat al jaren. Wij hebben financieel geen ruimte om zes van die koters te betalen in Bungelland of Monkey Town. Daarnaast zou ik een nog grote beroerte krijgen daar. Ik krijg al de zenuwen als ik daar mijn eigen kinderen in de gaten moet houden, laat staan nog zes van een ander erbij!

Afijn, ik had wat leuk spullen gevonden bordjes, cadeauzakjes en de inhoud hiervoor, echte loedermoeders bestellen die dingen hè. Een piñata! Ja!  Meeste moeders krijgen hier een rolberoerte van maar deze moeder stond alweer te springen van enthousiasme! De TNT piñata van vorig jaar was zo'n hit bij die kids. Daar entertain je ze zeker wel een uur mee!

Oké dé dag was gearriveerd. Ik wilde muffins maken die de jongens (ja hij had alleen maar jongens uitgenodigd) konden versieren, maar was natuurlijk weer de boter vergeten. Dus hup naar de winkel. Zo was ik ook zwaar overtuigd dat ik de bestelde robots voor in de cadeautasjes had besteld niet had gehad, dus ook nog op zoek naar uitdeelcadeautjes. De winkel in met een peuter. What was I thinking?!  Had eindelik de wagen een keer wel mee want ja, das wel handiger met de boodschappen. Houdini krijgt zich dus uit de wagen los. Ugh, wat werd ik gek van het constant opnieuw deponeren van mijn terrorpeuter in de wagen terwijl ik weer probeerde te herinneren wat ik ook alweer aan het zoeken was. Eureka! Snoep! Wat een uitvinding is dat en was ik even blij dat hij dat half uurtje, heel onverantwoord, zoet bleef zitten met zijn snoep.

Check, check, double check!  Ja, ik had alles. Inclusief een stuiterende peuter high aan de suiker en oververmoeid omdat ik eigenlijk gehoopt had dat meneer onderweg even in slaap zou vallen. Dus niet. Meneer bleef ook maar zeuren om meer snoep, met de driftbuien eraan vast als hij dit niet kreeg. Ondertussen was ik de muffins aan het maken, want ja duurde nog maar een uurtje voordat die zes koters voor onze deur stonden. Muffins maken met een peuter met een driftbui, papa die de hele woonkamer gereed aan het maken is en ook lichtelijk geïrriteerd raakte en een oudste zoon die zo stond te popelen dat hij iedere minuut vroeg hoe lang het nog ging duren. Arrrgh!! Deze moeder begon al lichtelijk te koken zeg maar.

Toen kwam mijn man, mijn held: Waarom vraag je je moeder niet even om op Tyler te passen?  Van die dingen die ik eigenlijk niet wil doen omdat dan iedereen zegt dat het zielig is dat zijn broertje er niet bij mocht zijn. Of dat ik een slechte moeder ben omdat ik niet mijn eigen kinderen aan kan op een kinderfeestje. Van alles eigenlijk ging door mijn hoofd. Maar mijn man, ik weet het niet. Bij hen komt dat van nature. Wij vrouwen, moeders, maken ons vaker druk om zoveel dingen die helemaal niet nodig zijn. Geen moment twijfelde ik meer, met ondertussen een rood aangelopen peuter, en belde mijn moeder. Nog zo'n held. Die kwam precies rond het eerste kindje arriveerde!

Geen planning gemaakt van de dag natuurlijk, want ook dat was ik vergeten.
Och jah, de muffins waren klaar dus laten we die eerst doen. Had snel bij de winkel wat versiering daarvoor gehaald want dat was ik uiteraard óók vergeten. Ik had de versiering neergestald op tafel met behulp van twee assistentes (zoonlief en één van zijn uitgenodigde vriendjes) en die hebben de twee spuitflesjes topping voor de cupcakes meteen zitten kneden. Ideaal, die helpende kleine handjes en ze waren meteen even bezig. Zeven bordjes neergezet, want ja had er naar mijn idee zes uitgenodigd. Alle kids bijna aanwezig. Nummer 5 eindelijk binnen, na een kwartier de overige 4 te hebben entertained en bovenal bij de tafel heb kunnen houden. Waar is nummer zes nou? Wie was nummer zes nou?

Tot de dag van vandaag weten Jason en ik nog steeds niet wie uitnodiging nummer zes heeft gehad. Geniaal, dit. Zo'n moeder, zo'n zoon. Afijn, laten we gewoon beginnen! Zo gezegd, zo gedaan.

De jongens hebben muffins versierd, met strijkkralen sleutelhangers gemaakt, samen de piñata aan gort geslagen en op het laatst een filmpje gekeken. Wat hebben die het naar hun zin gehad, maat wat was ik blij toen het feestje voorbij was! Even een peukie roken met mijn vriendin, die mij gelukkig tussendoor assisteerde! Even adem in, adem uit. En dan vooral die slechte sigarettenrook hè. Hmm ja, was weer helemaal zen. Heerlijk bijgekletst met mijn vriendin. Manlief was ook even de deur uit. Heerlijk rust. Tot die peuter weer kwam. Oh ja die peuter!

Zes uur, zeven uur, acht uur! Ja jongens bedtijd! Deze mama wilt rust! Keek even terug naar de foto's. Wat ben ik trots. Heb ik maar toch weer even gedaan zo. Well done, loedermoeder. Well done!