Doorgaan naar hoofdcontent

Ik begrijp het niet

 "Maar ik begrijp sowieso niet waarom we ijs gaan halen. Je hebt toch al pakken waterijs gehaald" zeg ik als we langs twee snackbars gelopen zijn die dicht zijn en manlief zegt dat we nog langs het tankstation kunnen gaan. Ik snap het echt niet. Mijn hersenen begrijpen het niet. Ik vind het wel leuk, maar ik kan mijzelf niet weerhouden dit te vragen. "Nou dan toch niet. Ik dacht we doen iets leuks. Dan gaan we wel naar huis". Shit, maar dat was niet de bedoeling. Ik schiet in de verdediging. Maar dat zei ik niet! 

Manlief houdt voet bij stuk en thuis mompelt hij blijkbaar dat we later kunnen gaan. Hij is boos en moet afkoelen. Maar hij is niet de enige. Ik heb niet gehoord wat hij zei én ben laaiend. Waarom begrijpt hij niet wat ik bedoel en al helemaal niet nadat ik hem heb verteld hoe ik het bedoel?! Ik begin met de keuken schoon te maken. Dat doe ik graag als ik boos ben. Alleen dit keer werkt ook dat niet. Ik gooi de pannen op het fornuis om te drogen. Ik maak met het vaatdoekje de grond droog, gooi het doekje in de wasmand in de slaapkamer waar manlief doodleuk zijn serie is verder gaan kijken. 

Ik smijt de slaapkamerdeur dicht. Hij wordt hierom boos en komt naar mij toe in de keuken. Het schreeuwen begint en ik kan niet stoppen. Manlief vraagt te stoppen. Vraagt om rust. Onze oudste zoon zegt dat papa zei dat we later konden gaan en ik voel schaamte. Nog meer onbegrip. Ik pak het karton, glas en de vuilniszak en sleutels. Ik ruim alles op en loop naar het dijkje. Een trapje tussen gras en bloemen en uitzicht op zonsondergang. Ik voel al meer rust. 

Maar ik word lastig gevallen op mijn telefoon. Waar ben je? Ik maak me zorgen! Waarom moet ik hem rust geven, maar krijg ik het zelf ook niet. Waarom begrijp ik de wereld niet en waarom begrijpt de wereld mij niet? Met dikke wallen van het huilen loop ik terug naar huis.

Ze zijn bij het tankstation geweest waar geen ijs was. Ik heb ijs besteld maar het is nog niet binnen en ik heb nog geen bevestiging. Manlief belt naar het restaurant maar die is dicht. Hij belt een ander restaurant om ijs te bestellen en ding dong daar is het ijs wat ik besteld heb en ding dong vlak erna het ijs wat hij besteld heeft. We lachen alledrie hardop en komen niet meer bij. We kijken naar een grappige film. Alles is weer goed. De endorfines zorgen daar wel voor. Maar ik begrijp het nog steeds niet. Waarom hebben we dit ijs als er al ijs in de vriezer ligt? 

Fotografie www.firsttakefotografie.nl 

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur
Een reactie posten
Meer lezen

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge
Een reactie posten
Meer lezen

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er
Een reactie posten
Meer lezen