Eerder heb ik al een blog geschreven over de veroordelen over mensen met schulden. Dit bracht een hele hoop reacties teweeg. Niet alleen van mensen die herkenning vonden, maar ook mensen die alsnog dingen riepen als "Maar vaak is het wel hun eigen schuld!". Oftewel het moraal van het verhaal nog niet begrepen: niemand gaat voor de lol de schulden in.
Ongeveer twee weken geleden werd ik benaderd door Foodcompany Ridderkerk of ik mee wilde werken aan een interview over hoe wij in de schulden zijn geraakt, bij hun terecht zijn gekomen en wat het met ons doet. Natuurlijk wilde ik dat! Want ik vind dat dit nog steeds een beladen onderwerp is. Door de vooroordelen die er zijn is de drempel voor mensen/gezinnen met geldproblemen zo hoog om erover te praten en hulp te ontvangen en dat hoeft echt niet nodig te zijn!
Foodcompany Ridderkerk is een beetje zoals de Voedselbank maar ook bereikbaar voor mensen zoals wij die tussen wal en schip vallen. Wij verdienen namelijk op papier te veel om in aanmerking te komen voor de Voedselbank terwijl wij dit wel hard nodig hebben. Wij zijn dan ook heel blij dat er zoiets bestaat als de Foodcompany. Het is dat wij via een maatschappelijk werkster in aanraking kwamen met de Foodcompany, want eerder hadden wij er nog nooit van gehoord. Men weet dus niet altijd wat en dát er nog mogelijkheden zijn naast de Voedselbank.
Ik sta in de supermarkt met de kinderen en onze kleuter blijft maar vragen om van alles. Fruit, een toetje, chips, chocolade. Alles wat een kind eigenlijk altijd wel wilt hebben en naar vraagt in de supermarkt. Fluisterend reageer ik een beetje geïrriteerd "Maar mama heeft daar geen centjes voor!" Het is winter en wij zijn afgesloten van de elektriciteit. Onze oudste zoon komt naar mij toe met zijn portemonnee en zegt "Ik heb nog wel een paar centjes voor je mama" en de tranen schieten in mijn ogen. Dit zijn echter maar twee voorbeelden van hoe de schulden ons als gezin raakt. Dagelijks hebben wij zulke momenten. Momenten waarop je merkt welke impact dit eigenlijk daadwerkelijk heeft. Ruzies met mijn man omdat met het weinige leefgeld dat wij hebben in mijn ogen niet altijd de juiste boodschappen gehaald worden.
Een gezin die al zoveel heeft moeten doorstaan en nog steeds moet doorstaan iedere dag. En ondanks alle tegenslagen, hebben wij ook gelukkige momenten waarin wij met humor en liefde voor elkaar de boel weer een beetje kunnen doorstaan. Gelukkig hebben we elkaar. De kinderen, met name onze oudste, waarderen zoveel meer dan menig kind niet zou doen. Als ze wat lekkers of een leuk cadeautje krijgen stralen zij. Laatst heb ik de kleding van mijn kleuter uitgezocht. Te kleine kleding eruit en een maatje groter, kleding die wij hebben gekregen, erin en blij dat hij was! "Wauw!" zei hij toen hij een Cars shirt ertussenuit trok.
Ieder nadeel heeft zijn voordeel. Zo moeten we het maar bekijken. De kinderen en wij waarderen zoveel meer. Natuurlijk is en blijft het voorlopig nog niet gemakkelijk voor ons, maar je moet toch altijd proberen positief te blijven. Te genieten van wat je wél hebt: en dat is elkaar. We hebben elkaar!
Reacties
Een reactie posten