Ineens is het bijna Kerst en Oud en Nieuw, zitten we bijna in het nieuwe jaar! Wat gaat die tijd ineens snel! Met Sinterklaas achter de rug zijn we onderweg naar Kerst. En daar hoort natuurlijk een kerstboom bij. Wat een feest is dat zeg!
Ik verkondig het altijd van tevoren aan zodat ik weet waar de boom kan staan zonder dat manlief hem omver loopt en je krijgt altijd hetzelfde antwoord "kijk maar". En uiteindelijk staat hij alsnog op de verkeerde plek en krijg je het weer te horen. Ja sorry mannen, maar die kerstboom hoort er nu eenmaal bij. Deal with it!
Dan heb je nog je kids die het liefste mee willen helpen met de boom optuigen. Je wilt ze geen nee verkopen, maar diep in je (OCD-)hart wil je het zelf doen. Het is dan sneller klaar, ziet er perfect en gelijkmatig verdeeld uit. Maar ja om de kids toch een beetje zoet te houden, heb ik een klein kerstboompje voor in hun slaapkamer. Vrolijke mama, vrolijke kids. Iedereen blij. Oké behalve manlief, maar die heeft het maar even te accepteren.
Nou dan begint de ellende. Allereerst de kerstversiering zoeken, die je vorig jaar natuurlijk weggestopt hebt en uiteraard niet meer weet te vinden. Ieder kastje open en uitstruinen. Nou ja, dan kan die kast gelijk opruimen natuurlijk. Halverwege met de kast opruimen bedenk je jezelf. 'Oh ja, ik was met die kerstboom bezig!'. Je zoekt verder en je hebt het eindelijk gevonden. Zijn de helft van de kerstballen kapot en vind je de kleur eigenlijk helemaal niet zo leuk meer. Maar ja, je hebt geen tijd (lees;zin) en geld (met al die Sinterklaas- en Kerstcadeautjes die je al hebt moeten kopen) om nieuwe spullen te kopen.
Dus je besluit maar met wat je hebt de boom op te tuigen. De meesten checken eerst de lampjes, maar aangezien in de kerstboom die ik van mijn schoonmoeder gehad heb al kant en klare lichtjes in zitten, ga je er eigenlijk automatisch vanuit dat het wel goed zit, of nou ja dat deed ik wel in ieder geval.
Eindelijk klaar, bewonder je je kunstwerkje. Je stopt de stekker in het stopcontact, of in mijn geval de verlengkabel en maakt foto's voor je Facebook en Instagram. Showt ze vol trots aan de buitenwereld. Gaat zitten op de bank om welvoldaan je avondeten op te eten en dan zegt je man ineens "Wel jammer dat de bovenste helft van de lichten het niet doen". Wait what?!
Ugh, ja welkom in de avonturen van de loedermoeder. Zelfs de perfecte kerstboomfoto's lukt me niet eens. Gelukkig is zelfspot iets wat bij me past. Zie hier mijn persoonlijke kerstboom, de helft werkt niet net als mijn leven;
Maar wat ben ik verdomde trots op mijn leven, mijn gezin! Juist omdat we niet perfect zijn. Net zoals de boom. En net zoals met de boom, krijgen we lichtjes en versiering voor in onze boom van anderen. Juist omdat we zo open en eerlijk zijn. Of althans proberen te zijn. En ondanks dat ik soms faal als moeder, zie ik alleen maar dankbaarheid. Zodra de kids de kamer binnen liepen voordat we gingen eten en manlief verkondigde dat de helft van de lichtjes kapot waren, kreeg ik namelijk de beste reactie die je kan en wilt krijgen van mijn kinderen: "Wauw!". Daar doe je het toch voor? En nu ik alles geregeld heb voor die dagen kan ik genieten. Genieten van de heerlijke dagen die eraan komen. En van weer een Kerst met mijn gezin. Wat ben ik toch rijk!
Ik verkondig het altijd van tevoren aan zodat ik weet waar de boom kan staan zonder dat manlief hem omver loopt en je krijgt altijd hetzelfde antwoord "kijk maar". En uiteindelijk staat hij alsnog op de verkeerde plek en krijg je het weer te horen. Ja sorry mannen, maar die kerstboom hoort er nu eenmaal bij. Deal with it!
Dan heb je nog je kids die het liefste mee willen helpen met de boom optuigen. Je wilt ze geen nee verkopen, maar diep in je (OCD-)hart wil je het zelf doen. Het is dan sneller klaar, ziet er perfect en gelijkmatig verdeeld uit. Maar ja om de kids toch een beetje zoet te houden, heb ik een klein kerstboompje voor in hun slaapkamer. Vrolijke mama, vrolijke kids. Iedereen blij. Oké behalve manlief, maar die heeft het maar even te accepteren.
Nou dan begint de ellende. Allereerst de kerstversiering zoeken, die je vorig jaar natuurlijk weggestopt hebt en uiteraard niet meer weet te vinden. Ieder kastje open en uitstruinen. Nou ja, dan kan die kast gelijk opruimen natuurlijk. Halverwege met de kast opruimen bedenk je jezelf. 'Oh ja, ik was met die kerstboom bezig!'. Je zoekt verder en je hebt het eindelijk gevonden. Zijn de helft van de kerstballen kapot en vind je de kleur eigenlijk helemaal niet zo leuk meer. Maar ja, je hebt geen tijd (lees;zin) en geld (met al die Sinterklaas- en Kerstcadeautjes die je al hebt moeten kopen) om nieuwe spullen te kopen.
Dus je besluit maar met wat je hebt de boom op te tuigen. De meesten checken eerst de lampjes, maar aangezien in de kerstboom die ik van mijn schoonmoeder gehad heb al kant en klare lichtjes in zitten, ga je er eigenlijk automatisch vanuit dat het wel goed zit, of nou ja dat deed ik wel in ieder geval.
Eindelijk klaar, bewonder je je kunstwerkje. Je stopt de stekker in het stopcontact, of in mijn geval de verlengkabel en maakt foto's voor je Facebook en Instagram. Showt ze vol trots aan de buitenwereld. Gaat zitten op de bank om welvoldaan je avondeten op te eten en dan zegt je man ineens "Wel jammer dat de bovenste helft van de lichten het niet doen". Wait what?!
Ugh, ja welkom in de avonturen van de loedermoeder. Zelfs de perfecte kerstboomfoto's lukt me niet eens. Gelukkig is zelfspot iets wat bij me past. Zie hier mijn persoonlijke kerstboom, de helft werkt niet net als mijn leven;
Maar wat ben ik verdomde trots op mijn leven, mijn gezin! Juist omdat we niet perfect zijn. Net zoals de boom. En net zoals met de boom, krijgen we lichtjes en versiering voor in onze boom van anderen. Juist omdat we zo open en eerlijk zijn. Of althans proberen te zijn. En ondanks dat ik soms faal als moeder, zie ik alleen maar dankbaarheid. Zodra de kids de kamer binnen liepen voordat we gingen eten en manlief verkondigde dat de helft van de lichtjes kapot waren, kreeg ik namelijk de beste reactie die je kan en wilt krijgen van mijn kinderen: "Wauw!". Daar doe je het toch voor? En nu ik alles geregeld heb voor die dagen kan ik genieten. Genieten van de heerlijke dagen die eraan komen. En van weer een Kerst met mijn gezin. Wat ben ik toch rijk!
Reacties
Een reactie posten