Dagenlang naar uitgekeken en vandaag was het dan eindelijk zover! De geslachtsbepalingsecho! Na alle bakerspraatjes te hebben gehoord waarvan de één weer zwaar overtuigd was dat het weer een jongetje is en waar de één toch echt honderd procent zeker wist dat het dit keer een meisje is, zouden we er vandaag achter moeten komen wie er gelijk heeft. Ik had zelfs voor de gein een poll gemaakt waarbij meisje toch overduidelijk de overhand had. Met al twee jongens denk ik dat dit puur geweest is omdat ze het mij gunnen, maar goed wel grappig om te zien. Daar waar ik vaker had gehoord dat ze dachten dat ik toch echt eeuwig een jongensmama zal blijven.
Onze oudste zoon hoopte ook dit keer op een meisje en wij natuurlijk ook wel een beetje stiekem. Althans manlief liever niet. Die zag de scenario's van een puberende meid al helemaal voorbij komen. Weg rust, hallo zorgen! Belachelijk eigenlijk, want met jongens heb je ook genoeg zorgen. Onze jongste snapte nog net dat mama een baby in de buik had, maar had dikwijls ook mijn borst vast omdat hij dacht dat daar de baby in zat. Want ja, die groeide ook!
Ik weet niet of het de zenuwen waren of dat het gewoon domme pech was dat het maagzuur wat ik opboerde dit keer eruit kwam. Maar voor het eerst in deze zwangerschap moest ik vanochtend spugen. Heel fijn dat ik in de haast de wc-deur was vergeten dicht te doen. Mijn jongste die was er ook ineens zwaar van overtuigd dat hij moest spugen en maakte nepkotsgeluiden. Afijn, tussen het spugen door hem weg gewezen. Maar meneer vond het toch nog interessant en kwam weer even kijken. Iedere keer dat ik spuugde, zei hij dit keer "gezondheid"! Haha, heel lief natuurlijk, maar mama kon dit toch even op dit moment niet waarderen.
Ik moest de tijd even vullen, want de afspraak was pas om 14.00 uur. Eerst een uitgebreid Paasontbijtje gedaan met de kinderen en daarna het hele huis gestofzuigd en gedweild. De keuken opgeruimd en vaatwasser ingeruimd. Wasje gevouwen. Aangekleed, kinderen ook. En toen had ik toch nog 2 uur over. Pff! De tijd gaat echt langzaam als je ergens op wacht.
Samen met manlief, onze oudste zoon, beide oma's, overgrootoma, tante en nichtje kwamen we aan. Vol spanning liet ze ons het kleine hummeltje zien, ook in 2d. Wat is dat ontzettend gaaf om te zien zeg! Nog steeds een mooi sterk kloppend hartje waar we allemaal van mochten genieten. En toen kwam het allesbeslissende moment waar we allemaal ontzettend benieuwd naar waren! Ik kan jullie allemaal mededelen dat ons derde kindje zal zijn....
Onze oudste zoon hoopte ook dit keer op een meisje en wij natuurlijk ook wel een beetje stiekem. Althans manlief liever niet. Die zag de scenario's van een puberende meid al helemaal voorbij komen. Weg rust, hallo zorgen! Belachelijk eigenlijk, want met jongens heb je ook genoeg zorgen. Onze jongste snapte nog net dat mama een baby in de buik had, maar had dikwijls ook mijn borst vast omdat hij dacht dat daar de baby in zat. Want ja, die groeide ook!
Ik weet niet of het de zenuwen waren of dat het gewoon domme pech was dat het maagzuur wat ik opboerde dit keer eruit kwam. Maar voor het eerst in deze zwangerschap moest ik vanochtend spugen. Heel fijn dat ik in de haast de wc-deur was vergeten dicht te doen. Mijn jongste die was er ook ineens zwaar van overtuigd dat hij moest spugen en maakte nepkotsgeluiden. Afijn, tussen het spugen door hem weg gewezen. Maar meneer vond het toch nog interessant en kwam weer even kijken. Iedere keer dat ik spuugde, zei hij dit keer "gezondheid"! Haha, heel lief natuurlijk, maar mama kon dit toch even op dit moment niet waarderen.
Ik moest de tijd even vullen, want de afspraak was pas om 14.00 uur. Eerst een uitgebreid Paasontbijtje gedaan met de kinderen en daarna het hele huis gestofzuigd en gedweild. De keuken opgeruimd en vaatwasser ingeruimd. Wasje gevouwen. Aangekleed, kinderen ook. En toen had ik toch nog 2 uur over. Pff! De tijd gaat echt langzaam als je ergens op wacht.
Samen met manlief, onze oudste zoon, beide oma's, overgrootoma, tante en nichtje kwamen we aan. Vol spanning liet ze ons het kleine hummeltje zien, ook in 2d. Wat is dat ontzettend gaaf om te zien zeg! Nog steeds een mooi sterk kloppend hartje waar we allemaal van mochten genieten. En toen kwam het allesbeslissende moment waar we allemaal ontzettend benieuwd naar waren! Ik kan jullie allemaal mededelen dat ons derde kindje zal zijn....
Reacties
Een reactie posten