Doorgaan naar hoofdcontent

Hittegolf

Pff, wat een hitte hè mensen?! Niet normaal meer hoor! Global warming is a bitch!  En zo gaan we gewoon vrolijk door met in auto's etc. rijden. Paffen vrolijk door. Gebruiken wegwerpplastic, -luiers en flikkeren al het afval in één container als we het überhaupt al in een container gooien en niet gewoon op straat. Zeg niet dat ik niet tot die groep behoor hoor, maar dit hebben we (helaas) toch echt aan onszelf te danken. Dat is wel één ding wat zeker is!

Het geniale aan dit weer is.. Dat de innerloedermoeder van iedereen naar boven komt. Zelfs bij die zogenaamde perfecte moedertjes gaan de knoppen om.

Wat zeg je lief? Wil je je zesde ijsje? Welja joh pak maar! Of we zo voor de vierde keer in de week patat gaan halen bij de snackbar? Ja joh is goed! Wil je in bad, uit bad, naar binnen, vervolgens weer naar buiten, met zand spelen en weer in het zwembad? Welja joh. Leef je uit. Mama blijft even hier lekker niks doen op die stoel ja? Er staan pakjes drinken in de koelkast. 

Kindjes die worden meegesleurd naar supermarkten omdat ze daar wél airco hebben om vervolgens een hele kar vol met snoep, koek, chips, ijs en kant-en-klare maaltijden te hebben ingeslagen. Om ze vervolgens uren te laten kijken in de rommelbakken (lees: speelgoedbakken) zodat je gewoon nog even wat langer in die supermarkt kan blijven hangen.

Nogmaals voordat jullie tampon scheef gaat zitten, dit is niet ter sprake bij iedereen. Ik weet het. Maar wel velen en wat vind ik het eens fijn om te zien dat iedere moeder op dit soort momenten enkel op hun eigen kroos let en eigen opvoeding. Veel te warm voor meer uiteraard! Perfect! Echt ik heb echt een grafhekel aan deze bloedhitte, maar het brengt wel de rust naar boven in zelfs de meest irritante mensen haha!

Vandaag ben ik na mijn halve dag werken doorgefietst om mijn kinders even te kidnappen bij mijn ouders en zijn we naar het hartje van hun broertje gaan luisteren. Alles was weer prima in orde. Moest bloedprikken vanwege mijn negatieve bloedgroep en aangezien ik echt geen held ben hierin, vond ik het super fijn en super lief dat onze oudste zoon naast me kwam zitten om mij een hand te geven. Wat een schat is het toch!

Daarna zijn we lekker wat wezen eten bij de Hema. Dan merk je pas wat hitte met een peuter doet. Dacht je dat ze van zichzelf al moeilijk waren? Natuurlijk. Is ook zo. Maar met die hitte lijkt het knopje bij hun nog net even boven max. te komen. Man man man! Donut en ijsje laten staan, chocomelk over de tafel en stoel en meneer moest de rekken waar het dienblad op rust gebruiken als klimtoestel en de verwarming bij het raam ook. Was wel weer blij toen we bij opa en oma aankwamen zeg maar! Vervolgens ging het daar nog even door. Meneer gooide alle speelgoed bakken om en wilde het natuurlijk niet opruimen. Nou geloof me, een driftbui met +38 graden?! Nee die liet ik dus mooi even aan mij voorbij gaan. Ga maar lekker slapen lief! Ga knock-out, nu!!



Eindelijk was mijn jurk dan droog na een rustgevend (soort van) bad en had ik na mijn maaltijdsalade en het bijkomen van alles weer soort van kracht om naar huis te fietsen (lees: ik moest wel, dus ik ging). Thuis aangekomen gedouched met de hond (dat arme beest had het ook warm want de airco stond dus niet aan, pff heb je zo'n ding vergeet je hem aan te zetten!). Toen een stukje watermeloen naar binnen gewerkt en gewacht tot de airco zijn werk weer deed. Man, wat ben ik toch even blij dat mijn kinderen bij opa en oma zijn. Sorry ma, sorry pa! Maar die rust met dit weer en 27 weken zwangerschap ben ik dan toch echt super dankbaar!!

Leuk zo'n hittegolf en die rust van andere betweterige moeders. Maar laat die hitte nu maar weer stoppen. Ben er nu wel behoorlijk klaar mee!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er