Doorgaan naar hoofdcontent

Zijn ze nu alweer bij opa en oma?

Een vraag die mij de laatste tijd vaak word gesteld. Blijkbaar is het vreemd geworden om je kinderen bij opa en oma te brengen tegenwoordig. Wat vroeger de normaalste zaak van de wereld was, is nu uniek.

Het gekke is normaliter waren mijn kinderen sowieso iedere vrijdagavond op zaterdag bij mijn ouders aangezien ik 9 van de 10 keer op zaterdag moest werken. Onze oudste had dan theater en manlief kon zo nu en dan ineens ingezet worden op werk. Dus voor de rust en regelmaat te behouden hadden we daarvoor gekozen.

"Zitten ze daar nu ieder weekend?" vroeg er dan weer iemand voor de zoveelste keer. Je voelt je haast een crimineel omdat je je kinderen ieder weekend bij opa en oma brengt, met de manier waarop ze het aan je vragen.

Het grappige is dat ik de kinderen (en met name mijn oudste) soms moet remmen in de hoeveelheid naar opa en oma gaan. Zo graag gaan ze! Hé hallo wil mijn eigen kinderen ook nog wel eens zien in het weekend of de vakantie!  

Ik snap het ergens ook wel, want ja bij opa en oma mag je gewoon veel meer. Krijg je net even dat extra snoepje of koekje. Mag je net iets langer opblijven. Krijg je bij de winkel wél dat kleine onzinnige stukje speelgoed (lees: rotzooi).

En nu in de zomervakantie zitten ze sowieso 2 weken bij opa en oma. En dat vinden we allemaal doodnormaal. Oma is vrij en wij niet en waarom zou ik mijn moeder tig keer op en neer laten reizen met de bus en tram om op te passen? Ik werk nu halve dagen, maar de rest van die halve dagen rust kan ik prima gebruiken. Nu al helemaal met 28 weken zwangerschap en dit weer! Dan ben ik maar loeder dat ik mijn kinderen "dump" bij mijn ouders. Maar iedereen is er gelukkiger mee. Veel plezier jongens bij opa en oma! Tot over 2 weekjes!




Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er