Doorgaan naar hoofdcontent

Gratis

Of nee toch bieden! Marktplaats, Marketplace, Vinted, overal op iedere tweedehands online verkoop website/app heb je van die "gratis" advertenties. Wij hebben het financieel niet zo breed en nooit gehad. Wij maken er een sport van om gratis of goedkope artikelen tweedehands aan te schaffen. Alleen tegenwoordig gaat dat stukken minder gemakkelijk dan voorheen. 

Voorheen als iets gratis werd aangeboden, dan was het ook gratis. Nu moet je de advertentie verder lezen en zie je dat het toch bieden is of t.e.a.b. Daarnaast moet je blij zijn als koper dat er iemand reageert en als verkoper dat iemand komt opdagen. Maar dat het niet meer makkelijk is, maakt niet dat wij opgeven. Nee dat zit niet in het aard van dit beestje. 

Al weken struin ik alles af naar nieuwe meubelen en tot nu toe heeft dat mij een bureau, twee stoelen, een kast met mandjes, een mooie vintage lamp en een bankstel en fauteuil opgeleverd. Ook heb ik ons huidige kinderkeukentje verkocht en een andere tweedehands voor goedkoper gekocht waar ik iets heel leuks mee van plan ben. Wat dat is ga ik nog niet verklappen, maar ik ben er al tussendoor het inpakken druk mee in de weer.

Het inpakken schiet ook al op. Ik heb de muren nu ook kaal gemaakt en ik moet zeggen dat werkt goed in mijn hoofd. Zo lijkt het inderdaad ook of er echt wat gebeurd. Als je allemaal ingepakte dozen hebt staan maar de muren nog vol hangen, voelt het toch anders op de één of andere manier. Het kan ook aan mijn aparte hoofd liggen hoor. Maar het geeft wat rust in mijn hoofd die weer overloopt van het nieuws over Tyler zijn nieuwe school.

Ik kreeg het bericht dat zij hem niet wilde aannemen omdat ze bang zijn dat ze hem niet kunnen bieden wat hij nodig heeft en refereren naar SBO scholen in de buurt. Allemaal leuk en aardig maar zoiets is echt niet voor het volgende schooljaar geregeld. Daarnaast had ik hun ook al aangegeven dat Tyler zijn achterstand ook te danken is aan de school, de periode waarin hij gestart is met alles (Corona) en zijn diagnose pas recent is gedaan. Wij willen graag even de overgang van de ene regio naar de andere op regulier basisonderwijs doen en kijken of hij het op deze veel rustigere school met kleine klasjes en de kennis die er nu is, het wel zou redden met zijn ASS.

Ik wil dan als we daar zitten even alle kennis vergaren voor eventueel SBO en vervoer naar deze school omdat er geen SBO is in de buurt waar wij naartoe gaan verhuizen. Hier wilde ik rustig de tijd voor kunnen nemen. En ja het is beter als hij meteen overgaat naar het juiste onderwijs in plaats van daarna nog weer naar een andere school, maar wat als het wél gewoon lukt? Waarom niet eerst proberen? Ik heb het gevoel dat ze tegenwoordig liever hun handen ergens vanaf trekken dat zich ergens voor inzetten. Zijn cijfers gingen juist de betere kant op en het lijkt dat hij sociaal-emotioneel ook stappen maakt nu dat het beestje een naampje heeft gekregen. 

Als de basisschool waar we hem voor hebben ingeschreven hem niet aannemen en ik het SBO dus niet geregeld krijg, zou dat betekenen dat hij naar zijn huidige basisschool moet iedere dag vanwege leerplicht. Volg je het nog? Bizar hè, hoe dat gaat dan. Gelukkig voelt de basisschool waar hij nu zit zich daar ook niet goed bij (nee natuurlijk want dan hebben ze nóg hun handen er niet vanaf getrokken) en heb ik een eigen leger aan goede hulpverleners verzameld die allemaal met mij mee dat vuur in gaan. Ik sta er gelukkig niet meer zo alleen voor (nog). Want dat gaat ook allemaal veranderen per juli natuurlijk, de hulpverleners. Soms vraag ik me af of ik hier allemaal wel goed aan heb gedaan. Maar dan kom ik weer langs ons nieuwe huis en dan weet ik het weer zeker. Ik heb het goed gedaan. 

Dit is onze nieuwe bank en fauteuil! Een plaatje hé? Halen jullie wel eens tweedehands meubelen of gaan jullie altijd voor nieuw? Laat het weten in de comments.


Reacties

Populaire posts van deze blog

Als de roze wolk een grijze blijkt

En nee dan heb ik het niet over een postnatale depressie. Alhoewel het niet heel verbazendwekkend zou zijn als dit het gevolg hiervan was geweest of misschien nog zal zijn? Ik heb het wel over geestelijke gezondheidsproblemen en niet die van mijzelf. Je kiest niet op wie je verliefd wordt. Toevallig viel ik voor een man met geestelijke gezondheidsproblemen. Problemen waarvan diagnostiek en de juiste behandeling ons behoorlijk in de steek heeft gelaten. Het lijkt ook alsof we verdoemd zijn. Niet voor geluk gemaakt. Wat wij samen hebben doorstaan in die 16 jaren, zou ieder ander stel uit elkaar hebben gedreven. En ook al zijn we nu even niet meer naast elkaar. We vechten nog steeds samen! Ik kan niet het hele verhaal in een blog delen. Sterker nog, ik denk zelfs als ik een boek erover zou schrijven, het een dikte van de bijbel zou hebben. Maar we leerden elkaar 16 jaar geleden kennen. En als het echte liefde is, dan weet je dat gewoon. We waren allebei klaar met relaties en zie ons nu 16...

Je hebt onze hulp niet nodig

Van de week deelde ik een bericht in mijn verhaal op mijn socials en man wat ben ik geschrokken van de hoeveelheid persoonlijke berichten die ik hierop kreeg (en nog steeds krijg)! Heel veel lieve ondersteunde berichten, maar ook vervelend genoeg zo veel herkenning. Voor degenen die niet weten waar het over gaat, zal ik het zo beknopt mogelijk uitleggen: Wij zijn een neurodivers gezin bestaande uit vijf (binnenkort zes personen) waarbij bij vier personen uit ons huishouden een diagnose ADHD of ASS is gesteld. Op zich niets mis mee uiteraard. Wij zijn een heel creatief, actief gezin die gewoon net even een extra zetje in de rug nodig heeft bij zaken die voor een neurotypisch persoon niet meer dan normaal zijn, zoals het plannen van hun dag (onze oudste zoon), telefoongesprekken met instanties voeren (mijn man), ondersteuning om miscommunicatie te voorkomen ( ce'st moi ) en leerondersteuning (onze middelste zoon). We hebben zo onze eigen struggles, maar hebben er ook één in gemeen: s...

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur...