Doorgaan naar hoofdcontent

Inpakken en wegwezen

Je beseft je nooit hoeveel spullen je eigenlijk hebt totdat je ze moet gaan inpakken voor een verhuizing. Dan moet je ook er ook nog rekening mee houden dat je geen essentiële dingen inpakt of erger nog, al meeneemt naar het nieuwe huis: zoals het koffie-zetapparaat! 

Heel veel mensen zeggen dat je "heerlijk de tijd hebt om eens alles lekker goed uit te zoeken". Heerlijk? De tijd? Welke tijd? Ik kom tijd tekort voor mijn gevoel. Ik pak doos voor doos in, maar zie nog steeds teveel spullen om mij heen. Het lijkt alsof er geen eind aan komt.

We hebben nu een datum gekozen voor het eind van de huur: 30 juni. Dat zijn nu dus nog twee maanden. Maar het zweet staat al op mijn voorhoofd en mijn hart bonkt in mijn keel. Ik doe het niet zo heel erg best op dit soort stressvolle situaties.

Gaat alles wel goed komen op tijd? Waar begin ik? Ik zie door de bomen het bos niet meer of beter gezegd door de dozen het eind niet meer. Ik ben maar in de kinderkamer begonnen met te grote kinderkleding, kamerdecoratie en wat speelgoed wat niet direct gebruikt wordt. Nu ben ik verder gegaan met fotoboeken en andere herinneringsspullen. En zo beetje bij beetje schep ik een beetje orde in de chaos. Iets waar ik best goed in ben, maar ook weer iets waar ik niet goed op ga. Volg je het nog?

Echt rust vinden kan ik op dit moment niet. Niemand eigenlijk van ons gezin. Met al die prikkel-gevoelige en prikkel-zoekende mensen in huis en deze spannende situatie is slapen of gewoonweg even rust vinden een onmogelijke dagtaak geworden. Toch probeer ik iedere dag een rustmoment te creëren voor mezelf en de kinderen. Even rustig de LEGO in elkaar bouwen van Tyler zijn verjaardag en even rustig mijn serie kijken voor het slapen, maakt dat we toch een beetje rust in onze reet kunnen vinden.

De spanning van de verjaardag van Tyler en het trakteren op school, is gelukkig achter de rug. Dat scheelt ook een hoop. Vooral niet te veel andere dingen inplannen en dan moet het allemaal goed komen. Adem in, adem uit.


De foto-lijsten pak ik in in handdoeken zodat ik deze ook gelijk inpak en de fotolijsten heel blijven (win-win). Hebben jullie nog goede inpak-tips? Laat het vooral even weten in de comments!




Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur
Een reactie posten
Meer lezen

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge
Een reactie posten
Meer lezen

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er
Een reactie posten
Meer lezen