Het cliché die je uit ieder moeder's mond hoort komen waar je als kersverse moeder denkt het zal allemaal wel, als moeder van een dreumes denkt nou die tijd kan me nu even niet snel genoeg gaan en waar je bij (beginnende) tiener denkt oh verrek, ze hadden toch gelijk! Wat gaat die tijd toch snel!
Het is echt waar moeders. De tijd met kinderen lijkt echt sneller te gaan. Maar dat is logisch ook ze groeien immers sneller dan wij volwassenen. Alhoewel vergis je niet als ik terug kijk naar foto's als kersverse moeder dan schrik ik toch ook wel even zeg! Ik was vrij vroeg moeder (20 jaar). Ondanks dat ik nu ik 28 ben en nog een 2 jarige heb rondlopen, moet ik je eerlijk bekennen: er is geen 'perfecte' leeftijd om moeder te worden. Moeder word je gaandeweg. Dat kost tijd. Heel veel tijd. Dat mini persoontje die je hebt gemaakt moet je ontdekken. Vanzelf merk je wat werkt en wat niet. Wat je niet moet doen is bij de pakken neerzetten en toegeven bij dingen die niet juist voelen. Zo bijvoorbeeld de supermarktreclame:
Je kent het wel. Je staat in de supermarkt met je dreumes/peuter/kleuter en die krijgt niet wat hij of zij wilt. Het grote dillemma. Geef je het of niet. Je schaamt je kapot, je wordt rood, in mijn geval je slaat dicht; paniekaanval. Oke even rustig adem halen. Vergeet even iedereen om je heen. Want zij zijn de boosdoeners. Focus je even alleen op je krijsende miniversie. Wat werkt bij hem? Hoe krijg ik hem rustig. En nee geef hem alsjeblieft niet dat snoepje, nee geef hem alsjeblieft niet dat speeltje. Want je voed daarmee juist hetgeen wat hij probeert te bereiken. En guess what de volgende keer doet hij het gewoon weer! Omdat hij weet dat je toch wel toe geeft. Dus mama's alsjeblieft laat je niet gek maken door al die oma's die zeggen ah geef hem nou één snoepje joh en laat je zeker niet gek maken door die vrouwen tussen de 18 en 24 jaar zonder kinderen die je aanstaren met de blik ik zou me dood schamen. En laat je zeker niet gek maken door het advies van andere moeders op dat moment. Sluit je even af. Denk even na en neem de tijd. Loop uit de rij desnoods. Maar raffel dat moment niet af. Zeker niet je eerste van die momenten. Want het heeft effect op alle volgende keren! Behandel het als een sollicitatiegesprek. Als je de eerste doorstaat, wordt het volgende gemakkelijker. You can do this! Het is een fase. Het is een fase. Het is een monster. Het is een fase.
This too shall pass. En geniet, ook al lijkt het even alsof ze alleen maar dwars kunnen zijn. Geniet! Want echt waar. De tijd gaat zo verschrikkelijk snel!
Het is echt waar moeders. De tijd met kinderen lijkt echt sneller te gaan. Maar dat is logisch ook ze groeien immers sneller dan wij volwassenen. Alhoewel vergis je niet als ik terug kijk naar foto's als kersverse moeder dan schrik ik toch ook wel even zeg! Ik was vrij vroeg moeder (20 jaar). Ondanks dat ik nu ik 28 ben en nog een 2 jarige heb rondlopen, moet ik je eerlijk bekennen: er is geen 'perfecte' leeftijd om moeder te worden. Moeder word je gaandeweg. Dat kost tijd. Heel veel tijd. Dat mini persoontje die je hebt gemaakt moet je ontdekken. Vanzelf merk je wat werkt en wat niet. Wat je niet moet doen is bij de pakken neerzetten en toegeven bij dingen die niet juist voelen. Zo bijvoorbeeld de supermarktreclame:
Je kent het wel. Je staat in de supermarkt met je dreumes/peuter/kleuter en die krijgt niet wat hij of zij wilt. Het grote dillemma. Geef je het of niet. Je schaamt je kapot, je wordt rood, in mijn geval je slaat dicht; paniekaanval. Oke even rustig adem halen. Vergeet even iedereen om je heen. Want zij zijn de boosdoeners. Focus je even alleen op je krijsende miniversie. Wat werkt bij hem? Hoe krijg ik hem rustig. En nee geef hem alsjeblieft niet dat snoepje, nee geef hem alsjeblieft niet dat speeltje. Want je voed daarmee juist hetgeen wat hij probeert te bereiken. En guess what de volgende keer doet hij het gewoon weer! Omdat hij weet dat je toch wel toe geeft. Dus mama's alsjeblieft laat je niet gek maken door al die oma's die zeggen ah geef hem nou één snoepje joh en laat je zeker niet gek maken door die vrouwen tussen de 18 en 24 jaar zonder kinderen die je aanstaren met de blik ik zou me dood schamen. En laat je zeker niet gek maken door het advies van andere moeders op dat moment. Sluit je even af. Denk even na en neem de tijd. Loop uit de rij desnoods. Maar raffel dat moment niet af. Zeker niet je eerste van die momenten. Want het heeft effect op alle volgende keren! Behandel het als een sollicitatiegesprek. Als je de eerste doorstaat, wordt het volgende gemakkelijker. You can do this! Het is een fase. Het is een fase. Het is een monster. Het is een fase.
This too shall pass. En geniet, ook al lijkt het even alsof ze alleen maar dwars kunnen zijn. Geniet! Want echt waar. De tijd gaat zo verschrikkelijk snel!
Reacties
Een reactie posten