Doorgaan naar hoofdcontent

Slaap (niet) lekker!

Wat ben ik toch verwend met die oudste twee jongens! Zij sliepen beiden heerlijk en snel door. Waren sowieso hele makkelijke baby's. Maar Marvel, dat is iets geheel anders! Hij is een moeilijke slaper en een zeer ondernemende en driftige baby! Iets waar ik totaal niet op voorbereid was en eigenlijk pas in mijn hoofd had als "latere zorg" (zo rond de peuterpubertijd zeg maar). 

Maatschappelijk werksters, consultatiebureau, fysiotherapie.. Ik heb ze allemaal al ingeschakeld en er staat van alles in de startveren zoals onder andere slaaptherapie. Maar na het lezen van de instructies van slaaptherapie weet ik niet meer of ik mij hierbij wel zo goed voel. 

Marvel is al vanaf dag twee (want dag één sliep hij geweldig) een slechte slaper. Hij had last van zijn maag, spuugde veel en ik heb met hem voor het eerst geleerd om in te bakenen. Lang leve de Pacco-doek! Helaas kun je niet eeuwig ingebakend slapen en vrees ik ook als ik hem toch eigenwijs zou inpakken met zo'n doek Houdini zich hier toch wel weer uitgewurmd zou krijgen! Die gast is zo verdomde sterk voor een baby! Ook wel ergens logisch als je Marvel heet..

Ik heb gekeken voor een verzwaringsslaapzak of slaaptunnel, maar een verzwaringsslaapzak is  zo duur! Slaaptunnel hou ik nog als optie, maar ook daar zouden we nog even wat geld voor opzij moeten leggen gezien onze financiële situatie. Daarnaast lijkt het mij niet erg handig in gebruik.

Afijn, dan krijg ik dus slaaptraining. Het is de bedoeling dat ik meneer dus laat huilen. Eerst 1 min. En dan de kamer in ga om hem te troosten zonder aan te raken en uit bed te halen. Hoe dan? Ik zie mijzelf al helemaal staan met een krijsende baby in zijn bedje terwijl ik met zo'n standaard babyliefkozend stemmetje tegen hem zeg "Rustig maar, het is goed. Ga maar lekker slapen ventje" om vervolgens uit die kamer te lopen en hem verward en krijsend in zijn bedje achter te laten. Ben ik dan de enige die dit een beetje vreemd vind om te doen? Zelfs een beetje ontoepasselijk word van alleen al de gedachte?

Na een onderzoek van de fysiotherapeut over de prikkelverwerking bij onder andere Marvel, ben ik erover uit. De "standaard" slaaptraining gaat bij hem niet werken. We gaan aan de slag met white noise geluiden. Ook het scheiden van de borstvoeding en het slapen. Hij valt toch niet van de borstvoeding in slaap dus erger kan het niet worden, alleen maar beter!

Inmiddels ben ik twee dagen bezig met de white noise geluiden. Gewoon een filmpje via YouTube. Ongeveer een half uurtje van tevoren geef ik hem borstvoeding en laat hem dan nog even wakker. Ik verschoon hem, stop hem in zijn slaapzak, geef hem een kus en stop hem in zijn bed. Ik ga naast hem liggen en zet de white noise aan. Uiteraard gaat hij eerst liggen jengelen en aai over zijn rug om hem te troosten. Wat nou niet aanraken? Het werkt. Het werkt!! Ik voelde mij zo trots als een pauw! Gisterenavond zelfs kon ik de kamer uit! Geen kik gaf hij. Hij lag daar gewoon rustig in zijn bedje voor zich uit te staren en te luisteren naar het geluid. Nu slaapt hij overdag dus goed, nu de nacht nog! Maar dat word een heel ander verhaal.. 

Foto gemaakt door Kasper Middel

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Als de roze wolk een grijze blijkt

En nee dan heb ik het niet over een postnatale depressie. Alhoewel het niet heel verbazendwekkend zou zijn als dit het gevolg hiervan was geweest of misschien nog zal zijn? Ik heb het wel over geestelijke gezondheidsproblemen en niet die van mijzelf. Je kiest niet op wie je verliefd wordt. Toevallig viel ik voor een man met geestelijke gezondheidsproblemen. Problemen waarvan diagnostiek en de juiste behandeling ons behoorlijk in de steek heeft gelaten. Het lijkt ook alsof we verdoemd zijn. Niet voor geluk gemaakt. Wat wij samen hebben doorstaan in die 16 jaren, zou ieder ander stel uit elkaar hebben gedreven. En ook al zijn we nu even niet meer naast elkaar. We vechten nog steeds samen! Ik kan niet het hele verhaal in een blog delen. Sterker nog, ik denk zelfs als ik een boek erover zou schrijven, het een dikte van de bijbel zou hebben. Maar we leerden elkaar 16 jaar geleden kennen. En als het echte liefde is, dan weet je dat gewoon. We waren allebei klaar met relaties en zie ons nu 16

Je hebt onze hulp niet nodig

Van de week deelde ik een bericht in mijn verhaal op mijn socials en man wat ben ik geschrokken van de hoeveelheid persoonlijke berichten die ik hierop kreeg (en nog steeds krijg)! Heel veel lieve ondersteunde berichten, maar ook vervelend genoeg zo veel herkenning. Voor degenen die niet weten waar het over gaat, zal ik het zo beknopt mogelijk uitleggen: Wij zijn een neurodivers gezin bestaande uit vijf (binnenkort zes personen) waarbij bij vier personen uit ons huishouden een diagnose ADHD of ASS is gesteld. Op zich niets mis mee uiteraard. Wij zijn een heel creatief, actief gezin die gewoon net even een extra zetje in de rug nodig heeft bij zaken die voor een neurotypisch persoon niet meer dan normaal zijn, zoals het plannen van hun dag (onze oudste zoon), telefoongesprekken met instanties voeren (mijn man), ondersteuning om miscommunicatie te voorkomen ( ce'st moi ) en leerondersteuning (onze middelste zoon). We hebben zo onze eigen struggles, maar hebben er ook één in gemeen: s

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur