Ik heb dan eindelijk de stap (durven) maken om het papierwerk van al mijn afbetaalde schulden uit te zoeken. Ik ben al eventjes schuldenvrij, maar mijn man staat nog onder bewindvoering. Dus voorlopig zijn we nog wel even bezig. Maar de eerste stap is er.
Uiteraard voelt het heerlijk om schuldenvrij te zijn, maar ergens voel je ook een constante angst dat er weer een schuldeiser voor de deur staat. Ik durfde dan ook niet de papieren weg te gooien. Er zaten zelfs papieren bij van 2013 waarvan ik het moeilijk vond om ze uit de map te halen. Maar ik heb het nodig om dit deel van mijn leven af te sluiten.
Tijdens het uitzoeken viel mijn oog op een rekening met een bedrag van €1499,-. "U heeft het bedrag van €1499,- niet op tijd betaald. Als u dit bedrag alsnog betaalt vóór 25 april 2016, ben ik bereid om de betalingsregeling voort te zetten". Welke betalingsregeling dan dacht ik meteen bij mijzelf.. Bizar hoe zo probleem op probleem zich opstapelt. Als je iets niet kan betalen en al een betalingsregeling hebt lopen, lijkt het mij vanzelfsprekend dat je het hele bedrag al helemaal niet kunt betalen. Het erge is dat hierna het volgende stond vermeld: "Als u het bedrag voor die tijd niet heeft betaald, zal ik het uitstel intrekken en invorderingsmaatregelen treffen." Welk uitstel? En hoe wil je van een kale kip plukken? Door loonbeslag doen ze dat kan ik je vertellen. Loonbeslag die er weer voor zorgt dat je een achterstand met je vaste lasten krijgt en dus uiteindelijk weer dieper in de shit terecht komt. Welkom in de wereld van de schulden.
Gelukkig bestaat er zoiets als de schuldhulpverlening/bewindvoering. Ook al kun je ze af en toe vervloeken (want ook zij doen niet alles perfect geloof me) en wil je zo snel mogelijk van ze af. Zonder hun, had ik hier nu niet gezeten. Schuldenvrij. Wat ik alleen zo bijzonder blijft vinden is dat je een bepaald bedrag aan schulden moet hebben, wil je geholpen kunnen worden door schuldhulpverlening. Dus je moet eerst even wachten en je schulden op laten lopen en dan pas kan je geholpen worden. Te zot voor woorden toch?
Eerder heb ik het al eens gehad over de vooroordelen over schulden en wat schulden invloed hebben op het hele gezin. Maar ik wil het dit keer eens hebben over de voordelen van het doorstaan van schulden om zo anderen een steuntje onder de rug te geven in deze moeilijke periode van hun leven. Wees niet bang dat je "kinderen wat missen". Wij praten veel en open over de situatie en dit heeft ervoor gezorgd dat de kinderen zich hier ook niet voor schamen en eigenlijk uit zichzelf ook open en eerlijk zijn tegenover klasgenoten. Wat je hierdoor creëert is begrip en ondersteuning, zelfs vanuit klasgenootjes! Super toch!
Het voordeel van het open en eerlijk zijn over je financiële situatie is dat je niet te doen alsof. Je hoeft bijv. niet jezelf uit te gaan sloven met een kerstdiner terwijl je in het voedselpakket dingen bij elkaar raapt en moedeloos om je heen kijkt met het idee wat ga ik nu weer eens in elkaar flansen van dit bij elkaar geraapt zooitje wetende dat jij en je gezin weer wat minder te eten hebt de aankomende paar dagen door deze theatershow. Je hoeft jezelf niet te verklaren op meester- en juffendag als iedereen voor alle meesters/juffen een bloemetje of heel pretpakket heeft gemaakt en jij al blij bent dat je nog één euro over had (die eigenlijk voor brood bedoeld was) waarmee je in ieder geval één roosje voor de juf hebt kunnen kopen die vandaag voor de klas staat. En ja, dit zijn écht situaties die hebben plaatsgevonden voordat ik eindelijk eens het masker liet vallen dat ik diep in de schulden zat.
Wat daarna volgde was verbazendwekkend! Hulp van alle kanten! Ik kreeg massa's kinderkleding van diverse moeders om mij heen. Had iemand zijn voorraadkast uitgeruimd, dachten ze altijd meteen aan ons. Er hebben zelfs mensen voor ons gekookt en vorig jaar kreeg onze kleuter zelfs kerstcadeautjes mee van van een klasgenootje van onze kleuter, voor alle jongens! En iedere keer weer krijg ik tranen in mijn ogen! Wat zijn er nog een hoop goede lieve mensen in deze wereld! Prachtig!
Ook al zijn we daar nog niet helemaal, ik weet zeker dat wij er zullen komen en hoe? Door open en eerlijk te zijn, te genieten van elkaar en alle dingen die wij wél hebben en door hulpverlening en helpende handen te accepteren. Je kan het écht niet alleen en je hoeft het niet alleen te doen. Dus kortom, wees gewoon open en eerlijk. Er is niks om je voor te schamen en er komt écht licht aan het einde van die ellendige donkere tunnel!
Reacties
Een reactie posten