Doorgaan naar hoofdcontent

Dé (gezins)zwangerschapsfotoshoot

Zoals ik al een beetje verklapt heb, hebben wij een ontzettend leuke fotoshoot gedaan bij Ingrid thuis. Stond al een geruime tijd op de planning en gelukkig heb ik het met bijna 37 weken zwangerschap nog even volgehouden om niet te bevallen. Die ene avond oefen/indalingsweeën dacht ik even dat ik deze letterlijk en figuurlijk op mijn buik kon schrijven, maar gelukkig is het goed gekomen. De fotoshoot ging uiteraard niet zonder vlag of stoot. Kon ook niet anders..

Allereerst was ik natuurlijk veel te laat met de kleding voor de shoot regelen. Financieel immers ook niet echt mogelijk, moest echt even wachten tot het einde van de maand. Ook gezien ik niet wist of ik er nog in zou passen. Voor de jongste had ik al allang een t-shirt en expres een maatje groter genomen. De oudste had ik ook wel wat, maar dat vond ik ineens weer niet leuk en bij de fotoshoot passen. Ik had zelf al een t-shirt waar ik inmiddels niet meer inpastte, dus moest voor drie van ons wat nieuws zoeken.

Uiteraard gaat dat niet zo gemakkelijk als je denkt als je last minute nog van alles moet regelen. Toen het t-shirt van mijn man en de jurk voor mij binnen kwamen, waar ik heel slim twee maten had besteld, was ik super positief. Dat verliep eigenlijk nog best goed! Maar zoals altijd had ik niet te vroeg moeten juichen..

Het t-shirt voor onze oudste zoon kwam maar niet binnen dus besloot ik nog eens de e-mail na te lezen. Op de website stond immers dat hij binnen 3 werkdagen binnen zou zijn. Wat ik niet had gelezen, was de e-mail die ik later had gekregen met natuurlijk de melding dat het later binnen zou komen! Eén dag voor de fotoshoot uiteraard!

Diezelfde dag was mijn man nogal overspannen naar huis gegaan van werk en zag het ernaar uit dat de fotoshoot niet door zou gaan. Oh nee! Ik vroeg of het een dag later ook mogelijk was en gelukkig was dit geen probleem. We hebben de zaterdag zo rustig mogelijk doorgebracht en mijn moeder is met onze oudste zoon gaan winkelen voor een shirt en had gelukkig wat leuks kunnen vinden!

De volgende ochtend was het dan zover, de shoot! Rustig onze ochtend begonnen, omgekleed, haren en mijn make-up gedaan en naar Ingrid gereden. Zo ver dat het was (praktisch om de hoek haha)! Het had geregend dus er lagen overal plassen. Ik zag het al weer helemaal mis gaan bij de jongste die maar al te dol is op stampen in de plassen. Gelukkig hield mijn man hem nauw in de gaten en kwamen we, met een droge peuter, bij de fotografe aan. En toen.. Toen werd onze mega drukke sociale peuter ineens eenkennig! Hij zette het op een huilen en wilde maar niet uit mijn armen en uit de gang. Hij bleef naar buiten wijzen de voordeur uit.

Gelukkig verdween dit op een gegeven moment toen ik hem gekalmeerd had en even apart had genomen en toen hij eenmaal wist dat er een bak met auto's en autobanen aanwezig was, was dit al gauw weer over. Enige nadeel.. hij wilde dus geen afstand meer doen van het met de auto's spelen natuurlijk! Met allemaal foefjes en trucjes is het ons (weet nog steeds niet hoe) gelukt om een paar geweldig leuke foto's te maken! Ingrid SUPER bedankt voor deze geweldige foto's! We zijn er echt mega blij mee! En nu.. nu mag deze meneer wel ter wereld komen!

Foto gemaakt door Ingrid Harreman

Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er