Doorgaan naar hoofdcontent

Speelgoed is voedsel en voedsel is speelgoed

De fase waar mijn peuter van drie jaar in zit. Alles waar hij mee speelt, dan wel niet persé speelgoed, zoals een stukje wc-papier eindigt in zijn mond. En alles wat eten is, zoals een cracker word gebruikt als speelgoed, zoals een racebaan voor zijn autootjes. Inclusief het fijnknijpen van de crackers. Die krijg je er gratis en voor niks bij.

Pff, wat een verschrikkelijke fase zeg! Als je dacht dat je je handen vol had aan je huishouden an sich, wacht dan nog maar even tot ze dit stadium bereiken. Net als je denkt dat ze het begrip hebben van wat eten is en wat niet, na de baby/dreumes-fase ik-stop-alles-in-mijn-mond, dan komt dit weer om de hoek kijken!

Mijn man krijgt weer lichtelijke beroertes tijdens het avondeten aangezien meneer meer speelt met zijn eten dan echt eet. Sowieso gaat er de afgelopen weken niks anders dan fruit, kwarktoetjes en eierkoeken in. Bij onze oudste ging ik heel braaf bij iedere maaltijd zitten en vliegtuigje spelen in de hoop dat er nog een boterham of een warme maaltijd naar binnen zou gaan. Niet dat dat hielp maar ik had wel het idee et goed aan te doen.

Tegenwoordig, bij nummer twee en ik denk straks bij nummer drie des ter meer, laat ik het gaan. Alles wat meneer naar binnen werkt is toch weer iets. Al is het een cracker in plaats van een boterham. En drinken, dat is dan wel heel belangrijk. Maar daar hoef ik bij onze peuter dan weer echt helemaal geen zorgen om te maken. Zodra mama net twee seconden rustig op haar reet zit, komt meneer weer: "Flesje vullen, a-biiiiiieeeft"!

Foto gemaakt door Ingrid Harreman 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Als goed nieuws slecht nieuws wordt

"Is dit een verlaat Vaderdagcadeau?" vraagt mijn man terwijl hij een positieve zwangerschapstest aan het uitpakken is. Ik gniffel een beetje lachend "soort van ja". We zitten in de woonkamer bij mijn ouders en staan net op het punt naar een verjaardag te gaan om hierna écht te gaan verhuizen. Het was een beetje sneller dan verwacht, maar ergens ook weer een prachtig moment. "Ja joh, toch raak!". Mijn man heeft eindelijk de zelfgetekende blauw/roze verpakking om het testje open gekregen. Ik had hiervoor een negatieve test maar omdat mijn menstruatie toch uitbleef besloot ik toch maar nog een test te doen en die bleek tóch positief.  Vol geluk zijn we naar de gezellige verjaardag gegaan en daarna (ietwat aan de late kant) naar ons nieuwe huis. Vol vreugde hebben we leuke activiteiten gedaan want mijn vakantie was ook begonnen. Manlief was (en is) nog druk bezig met het oude huis opknappen voor de oplevering en ook in het nieuwe huis moet er nog genoeg gebeur

Alles over de vloer halen

Dat een verhuizing niet gemakkelijk is, had ik mij ook wel bedacht. Maar dat er dan meteen weer zoveel tegenslagen en nare omstandigheden eromheen zouden plaatsvinden, daar had ik mijzelf niet geestelijk op voorbereid. Niet dat ik dat had kunnen doen als ik het wel had geweten overigens. Want niets gaat bij ons zonder strijd. Dus ook deze verhuizing niet.  En dan hebben we nog niet eens tegenslagen gehad met de verhuizing zelf. Nu hoop ik alleen niet dat ik ons gejinxt hebt hiermee. Maar wat betreft het opknappen van de nieuwe woning, hebben we het wel heel gemakkelijk gehad. We hoefden in ieder geval niets te verbouwen. Enige tegenslag was dat we toch moesten behangen in plaats van alle muren sauzen, wat we eigenlijk voor ogen hadden. Maar als dat het ergste is valt het wel mee dus.  Eerste inspectie Nu moeten we ons vooral gaan focussen op onze oude woning. Deze moet natuurlijk in zijn oorspronkelijke staat weer achter gelaten worden. Nu hebben wij het iets gemakkelijker gelukkig ge

Ik zag zijn ogen wegdraaien en ik dacht dit is het

Een doodnormale zondag. Ik had wat huishoudelijke taken gedaan, ontbeten met de kleintjes en de hond uitgelaten. Onze tiener was inmiddels ook uit zijn slaap ontwaakt. Die zal vast wel weer tot de late uurtjes met zijn vrienden online hebben zitten gamen. Maar ach, het is weekend. Dan mag dat.  Ik was van plan boodschappen te halen met hem erbij want dan komt hij tenminste ook buiten de deur. Dat is best een behoorlijke prestatie bij tieners kan ik je vertellen. Hij was eindelijk aangekleed, had twee boterhammen achter zijn mik en we waren klaar om te gaan. De jongste was al heel de ochtend opstandig maar ook dat was niks nieuws. Ik stuurde mijn tiener naar binnen om zijn fles te vullen voor onderweg en zette hem in de kinderwagen die ik eigenlijk alleen maar mee had om de boodschappen wat makkelijker mee te vervoeren. Manlief lag nog in bed en zou zo naar ons oude huis gaan waar de achtertuin nog steeds afgemaakt moet worden. Door alle tegenslagen en het vele moeten werken was dit er